پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

در روزهایی که کنگره شهدا در استان البرز برگزار می‌شود، کرج دیگر فقط یک شهر پررفت‌وآمد با خیابان‌های شلوغ و زندگی روزمره نیست؛ کرج به پایتخت خاطره‌های سرخ تبدیل می‌شود.
فتانه محمودخانی/شهری که نام شهدا، آن را از هیاهوی عادی بیرون می‌کشد و به سکوتی معنادار می‌رساند؛ سکوتی که در دل خود، هزاران روایت ناگفته از ایثار، ایمان و ازخودگذشتگی دارد.کنگره شهدا فرصتی است برای ایستادن؛ برای نگاهی دوباره به گذشته‌ای که بی‌صدا، امروز ما را ساخته است. شهدای البرز، از دل همین محله‌ها برخاستند؛ از کوچه‌هایی که هنوز رد پای کودکی‌شان در آن مانده و از خانواده‌هایی که صبوری را با اشک معنا کردند. آن‌ها قهرمانان دوردست کتاب‌ها نیستند؛ فرزندان همین شهرند که روزی تصمیم گرفتند از جان بگذرند تا کرج و ایران بماند.در فضای کنگره، عکس‌ها فقط قاب نیستند؛ هر چهره، یک داستان است. داستان جوانی که می‌توانست بماند، اما رفت. داستان پدری که خانه را ترک کرد تا خانه‌ای بزرگ‌تر به نام وطن پابرجا بماند. این روایت‌ها، کرج را برای لحظاتی از شتاب همیشگی بازمی‌دارند و به آن عمق می‌بخشند؛ عمقی که شهر بدون آن، تنها مجموعه‌ای از ساختمان‌هاست.کنگره شهدا، بیش از آنکه مراسمی رسمی باشد، یک گفت‌وگوی صمیمی میان نسل‌هاست. نسل دیروز که ایستاد و نسل امروز که باید بداند چرا ایستادن مهم است. نوجوان و جوانی که امروز در خیابان‌های کرج قدم می‌زند، شاید جنگ را ندیده باشد، اما امنیت را زندگی می‌کند. کنگره شهدا، این فاصله را پر می‌کند و حقیقتی را یادآور می‌شود که نباید به فراموشی سپرده شود.البرز، استانی جوان است؛ اما تاریخ آن، با خون شهدا پخته شده است. توسعه، عمران و پیشرفت این استان، اگر با یاد شهدا همراه نباشد، هویت خود را از دست می‌دهد. کنگره شهدا، یادآوری می‌کند که پیشرفت واقعی، تنها در ساخت‌وساز و آمار خلاصه نمی‌شود؛ بلکه در وفاداری به ارزش‌هایی است که این خاک را حفظ کرده‌اند.آنچه کنگره شهدا را ماندگار می‌کند، پیام آن برای امروز است. شهدا از ما انتظار ندارند که تنها نامشان را تکرار کنیم؛ آن‌ها از ما می‌خواهند مسئولیت‌پذیر باشیم. در کار، در مدیریت، در رفتار اجتماعی و در نگاه به مردم. اگر امروز در جایگاهی هستیم، اگر صدایی داریم، اگر تصمیمی می‌گیریم، باید بدانیم این فرصت‌ها، امانتی است که با بهای سنگین به دست آمده است.کرج در روزهای برگزاری کنگره شهدا، چهره‌ای دیگر دارد؛ چهره‌ای متفکر، اندکی غمگین اما امیدوار. این شهر یاد می‌گیرد که شهدا فقط متعلق به گذشته نیستند؛ آن‌ها ناظر امروز ما هستند. هر کوتاهی، هر بی‌تفاوتی و هر فاصله گرفتن از مردم، با نگاه شهدا سنجیده می‌شود.در نهایت، کنگره شهدا یک یادآوری بزرگ است؛ یادآوری اینکه این شهر، این استان و این کشور، روی شانه‌های مردانی ایستاده که بی‌ادعا رفتند. اگر نام شهدا را با احترام بر زبان می‌آوریم، باید در عمل نیز ادامه‌دهنده راهشان باشیم. آن‌گاه کرج، نه فقط در روزهای کنگره، بلکه در همه روزها، شهری خواهد بود که به گذشته‌اش افتخار می‌کند و به آینده‌اش امیدوار است.