پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

در برگ‌های آخر گاه‌شمار ملی‌مان، روزهای پایانی فصل یخبندان و سرما و سرآغاز تولد دوباره زمین دیده می‌شود.
مجید اسفندفر- سپیدار نیوز/ این تغییر برای ما نماد و آیینه تمام نمای جهان هستی، زوال و بقا و تولد و مرگ است. فصل زنده شدن دوباره طبیعت در میانه سرمای سخت زمستان، شکستن غبار سکون و شکفتن دوباره حیات. مرور حافظه تاریخی کشور عزیزمان یادآور این نکته است که به درازای تاریخ این مرز و بوم، برای این شکفتن و تولد دوباره طبیعت حرمت ویژه‌ای قائل بوده‌اند و به طرق مختلف آن را گرامی داشته‌اند که از زیبنده‌ترین آن‌ها می‌توان به درج روز درختکاری و روز طبیعت به عنوان نمادهایی برای حفظ محیط زیست و ترویج فرهنگ درختکاری در جامعه اشاره کرد. هر سال ۱۵ اسفند مردم با کاشت نهال به استقبال بهار و حیات دوباره می‌روند. این موضوع ریشه در اعتقادات و باورهای ملی و مذهبی‌مان دارد جایی که به کرات در آیات قرآن، احادیث و ادبیات باستانی، شعر و ... به آن اشاره شده است و این خود به تنهایی گویای اهمیت خاص آن برای ما در طول دوران تاریخ بوده است.در دنیای معاصر به سختی می‌توان فردی را یافت که نسبت به اهمیت درخت و جایگاه آن در بهبود کیفیت محیط و کاهش پیامدهای منفی آلودگی‌های محیطی آگاهی نداشته باشد. درختان از جنبه ‏های گوناگون بر شرایط محیطی زندگی شهروندان اثر می‏ گذارند که از آن جمله می‏ توان به کمک به حفظ سلامت شهروندان، بهبود کیفیت هوا، تامین رطوبت و سایه، زیبایی منظر، افزایش تنوع زیستی، کاهش آلودگی‏ صوتی، کاهش فرسایش خاک، کاهش حرارت گرمایی محیطی (که اهمیت فراوانی در سکونتگاه‌های شهری دارد) و جذب کربن اشاره کرد. در همین رابطه، درختان از مهم‎ترین منابع ذخیره ‏کنندۀ کربن هستند و با جذب دی ‏اکسید کربن از انتشار آن و تشدید آلودگی هوا می‏ کاهند. درختان با جذب دی اکسید کربن جوّ و آزاد کردن اکسیژن به بهبود کیفیت هوای شهرها کمک می‏ کنند که شدت این عمل در گونه‏ های مختلف درختان، متفاوت است. پژوهش‌ها نشان می‌دهد درختانی که رشد کُند، اما اندازۀ بزرگ‏تری دارند، در مقایسه با سایر گونه ‏ها کربن بیشتری را در خود ذخیره می‏ کنند.درختان علاوه بر جذب دی‌اکسید کربن و انتشار اکسیژن به شکل‌های دیگر نیز بر کیفیت هوا تاثیر مثبت می‌گذارند. مطالعات نشان داده است که وجود پوشش درختان باعث جذب آلاینده‏ های هوا می ‏شود؛ یکی از پژوهش ‏ها در این زمینه نشان می ‏دهد اگر 25 درصد سطح زمین از درخت پوشیده باشد، حدود 10 درصد ذرات آلایندۀ هوا جذب درختان می ‏شود، در حالی که اگر 100 درصد سطح زمین پوشیده از گونه‏ های درختی باشد، کاهش آلاینده ‏ها به 25 درصد نیز خواهد رسید. افزون بر جذب آلاینده‌ ها، اثر دیگر درختان بر کیفیت هوا از طریق کاهش جابه‏ جایی آلاینده ‏های ناشی از فعالیت‏های صنعتی از نقطه‏ ای به نقطۀ دیگر است. در دنیای امروز که بیش از گذشته با چالش‌های محیطی روبرو هستیم، اهمیت و جایگاه درخت و درختکاری به مراتب فزونی یافته است و وظیفه همه ما صیانت از درختان و ارتقای نقش موثر آنها در بوم‌نظام‌های طبیعی، شهری و چندکارکردی است.