پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

مرتضی اکبری - سپیدار نیوز
آقای داود اسدپناه رئیس پارلمان محلی مشکین دشت طی مطالبه ای خودجوش خواستار انعکاسِ دردها و #محرومیتها و کمبودهایِ این شهر از تریبون «رویش انقلابی البرز» شد و حاملِ درخواستی نیز برای مسئولان استانی بود، اینکه فرمانِ خودروهای شان را بیشتر به سمت مشکین دشت بچرخانند تا در جریان آنچه مردم را می آزارد، قرار گیرند.
اولینِ مطالبه مطروحه «تسریع در سنددار کردن املاک و اراضی قولنامه ای مشکین دشت» است، به نحوی که فعالیت های ساختمان سازی، بازآفرینی بافت های فرسوده، تملکاتِ مورد نیاز پروژه ها و روند فعالیتِ کمیسیونهای توافقات و ماده صد شهرداری تقریباً #قفل شده اند و چشم انتظارِ تصمیم گیری عاجل نهادهای ذیصلاح می باشند.
اجرای مصوبه هیأت وزیران در راستای الحاقِ شهرک شهید رستمی و کارخانجات لوکوموتیوسازی مپنا به شهرداری مشکین دشت و انتقالِ پرونده های مربوطه از سوی شهرداری فردیس دیگر مطالبهِ آقای اسدپناه از #مسئولان و نمایندگان است.دیگر چالشِ عمده مدیریت شهری مشکین دشت همچون بسیاری از شهرهای دیگر متوجه وزارت جهاد کشاورزی است؛ اولاً قطعه زمینی در ورودی شهر دارای کاربری فضای سبز است و باید برای کاشتِ درخت تصرف شود، ثانیاً یک قواره زمین چند هکتاری که عملاً #مشکین_دشت را به دو جزیره دور از هم تبدیل ساخته، باید تحویل شهر گردد و راضی کردن این وزارتخانه نیاز به وساطت و پیگیری نمایندگان مجلس دارد.گرچه در صحبت های نماینده مردم به نکاتِ دیگری هم اشاره شد که بعدتر به آنها خواهیم پرداخت اما از دولتِ انقلابی و نمایندگان مجلس انتظار می رود به مشکین دشت ویترینی از شهیدانِ دفاع مقدس، مدافعین حرم، شهدای اقتدار و... توجه بیشتری داشته باشند و برای پایان دادن به برخی از محرومیت هایِ چنددهه ای این منطقه آستین همت بالا بزنند، اینکه #دولتها بیایند و بروند و شعاردرمانی پیشه کنند، چه دردی از مردم دوا خواهد کرد؟ واقعیت آن است که برخی مسائل همچون #املاکقولنامهای عملاً دست و پایِ مردم را بسته است، همین طور امکاناتِ ناچیز بهداشت و درمان، ضعف ناوگان حمل و نقل همگانی، زیرساخت های فقیر، مشکلات طرح های جامع و تفصیلی و البته مسئولانی که در هشت سال گذشته ظاهراً با بازدیدهایِ پای پیاده و نشستن پایِ درد دل مردم چندان میانه خوبی نداشته اند! واقعیت آن است که اداراتِ دولتی بعضاً پای کار حل مشکلات مردم نمی آیند و شوراها و شهرداریها را به سیلی خورِ افکار عمومی تبدیل کرده اند.