پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

احداث جاده هشتگرد ـ طالقان که بخشی از جاده تهران ـ تنکابن است، با وجود گذشت بیش از 23 سال هنوز از حرف به عمل تبدیل نشده است.
قصه پر غصه احداث یک جاده در استان البرز به اندازه‌ای طولانی شده که می‌توان از کنار آن نه یک، بلکه ده‌ها مثنوی 70 من نوشت. در ابتدا این قصه بسیار شیرین بود، اما رفته رفته هر بار که مسائلی درباره آن مطرح شده و می‌شود، ناگهان نگاه مردم در هم رفته و غمی همراه با عصبانیت بر چهره آنها نقش می‌بندد. همان‌طور که رودنشین یکی از اهالی روستای ورده از توابع طالقان می‌گوید وقتی مسئولی به ما می‌گوید به زودی جاده "هشتگر ـ طالقان" احداث می‌شود،‌ مردم عصبانی و آزرده شده و می‌گویند «چرا به همین راحتی به ما دروغ می‌گویند». ماجرا به سال‌ها قبل یعنی اواسط سال 1369 باز می‌گردد. زمانی که هاشمی‌رفسنجانی رئیس جمهوری ایران بود و وعده داد که جاده‌ای به نام نوبنیاد از هشتگرد به طالقان احداث می‌شود. بعدها گفتند که این جاده از طالقان تداوم یافته و به تنکابن و استان‌های شمالی کشور متصل می‌شود. وعده‌ای که بسیار شیرین بود، چراکه مردم احساس می‌کردند با بهره‌برداری از آن، فاصله تهران تا تنکابن حداقل حدود 60 کیلومتر کوتاه‌تر شده و مسافران از جاده‌ای استاندارد استفاده می‌کنند. دولت هاشمی‌رفسنجانی هفت سال بعد از این تاریخ جای خود را به کابینه سیدمحمد خاتمی داد. او نیز هشت سال بعد ردای ریاست را به محمود احمدی‌نژادی واگذار کرد. جالب آنکه هشت سال دولت احمدی‌نژاد نیز سپری شد و این جاده که 23 سال قبل کلنگ آن بر زمین زده شده بود، همچنان در بلاتکلیفی به سر می‌برد. شاید تا به امروز ده‌ها بار تنها فرمانداران فعلی و پیشین طالقان از جمله مهری، دلاویز و صدیقی از این پروژه‌ بازدید و وعده‌هایی را درباره احداث و تکمیل آن مطرح کرده‌اند. البته نباید ناگفته بماند که مسئولان کشوری نیز چندین و چند بار با حضور در محل، چنین سخنانی را بیان و به مردم وعده‌هایی داده‌اند. از جمله آنکه در دی ماه 89 حمیدرضا بهبهانی وزیر وقت راه که آن زمان به عنوان وزارت راه و ترابری شهره بود، به مردم شهرستان طالقان قول داد که در روند اجرایی احداث جاده هشتگرد به طالقان تسریع شود. بهبهانی که در آن روز به عنوان نماینده ویژه‌ رئیس‌ جمهوری در نخستین سفر هیئت دولت به استان البرز در جلسه شورای اداری شهرستان طالقان حضور یافته بود، طی سخنانی به مردم و مسئولان طالقان وعده داد که وزارت راه و ترابری با جدیت احداث جاده هشتگرد به طالقان را پیگیری خواهد کرد. رودنشین یکی از اهالی شهرستان طالقان به خبرنگار فارس می‌گوید: درباره این جاده و دلیل عدم احداث آن حرف و حدیث‌ها و شایعات فراوانی وجود دارد. از جمله آنکه در سال‌های اول می‌گفتند وقتی کارگران برای احداث جاده تلاش می‌کردند،‌ ناگهان به یک قلعه متروکه رسیده و گنج‌های گرانبهایی را یافته‌اند. این شایعات موجب شد که کار احداث جاده چند سالی با تاخیر روبه‌رو شود، اما کارشناسان و مسئولان دولت‌های سابق می‌گفتند که وجود معارضان و مالکانی در طول مسیر کار را با مشکل روبه‌رو ساخته و بودجه و اعتبار کافی برای خرید اراضی مردم وجود ندارد. این شرایط 12 سال طول کشید تا اینکه اعلام شد دولت سیدمحمد خاتمی طرحی در دست اجرا دارد که بر اساس آن سدی در طالقان احداث می‌شود. ولی‌اللهی از شهروندان طالقانی می‌گوید: آن زمان امیدوار بودیم که با احداث جاده هشتگرد ـ طالقان دسترسی به روستاهای طالقان راحت‌تر شده و بتوانیم چندین کیلومتر مسیر کمتری را طی کنیم تا اینکه موضوع سد طالقان پیش آمد. وی افزود: این سد در سال 85 احداث و نهایی شد و با انجام مراحل آبگیری آن، امروز شاهد هستیم که طول مسیر دسترسی به روستاهای جنوبی شهرستان طالقان نه‌تنها کاهش نیافته بلکه مردم مجبور هستند چند کیلومتر مسیر را دورتر کرده و با دور زدن دریاچه و رودخانه پشت سد، به مقصد خود برسند. با مروری بر اخبار و گزارش‌های خبرگزاری‌ها و رسانه‌ها در می‌یابیم که سال 85 و در زمان افتتاح سد طالقان، مسئولان دولت وقت از جمله استانداری تهران، وزارت راه و حتی شخص رئیس جمهوری گفته بودند که هم‌زمان با آغاز آبگیری سد طالقان، بهره‌برداری از جاده هشتگرد ـ طالقان با طول 33 کیلومتر نیز انجام می‌شود. اما وعده مسئولان وقت نه‌تنها عملیاتی نشد، بلکه با افتتاح سد طالقان و زیر آب رفتن بخش‌های زیادی از این منطقه، مشکلات مردم به دلیل عدم دسترسی به راه‌های ارتباطی دو چندان شده است. پیش از اینکه استان البرز تشکیل شود، مردم تصور می‌کردند که عدم اطلاع دقیق مسئولان حاضر در پایتخت موجب شده که کسی خبری از درد آنها نداشته باشد، اما امروز همان مردم سوال می‌کنند که بازدیدهای چندباره چهار استاندار البرز از ابتدا تا کنون چه تاثیری در اجرای طرحی دارد که از روز کلنگ‌زنی تا امروز بیش از 23 سال را به چشم دیده است. به عنوان نمونه امروز که مدیرکل اداره راه و شهرسازی استان البرز، قائم‌مقام وزیر نیز هست، چرا نباید گزارشی جامع و کامل از دلایل تاخیر 23 ساله در احداث این جاده را به وزیر ارائه کند و اگر این کار را انجام داده، چرا هیچ نتیجه‌ای گرفته نشده است. در همین رابطه قدرت‌الله ضیایی‌فر در فرودین 90 که سمت‌های قائم‌مقام وزیر راه و مدیر کلی اداره راه و شهرسازی را بر عهده داشت، به صراحت گفته بود که تا قبل از پایان دولت دهم پروژه جاده هشتگرد ـ طالقان به تنکابن منتهی می شود؛ این جاده چشم‌اندازی بی نظیر خواهد داشت. پروژه ملی هشتگرد ـ طالقان در سفر اخیر هیئت دولت به تصویب رسیده است و از کرج تا تنکابن امتداد خواهد داشت. وی افزوده بود: مطالعات اولیه بر روی این پروژه انجام شده است و 140 کیلومتر راه، هشتگرد را به طالقان و تنکابن منتهی می‌سازد و در حال حاضر مرحله اخذ قرارداد را طی می‌کند. با توجه به اینکه از سال آخر دولت دهم که ریاست آن با محمود احمدی‌نژاد بود حدود یک سال و نیم می‌گذرد، مسئولان چرا پاسخ نمی‌دهند که چرا وعده‌های آنها عملیاتی نشده است. گزارش‌های خبرنگار فارس در استان البرز حاکی است که این جاده یک پروژه ملی است و توان مدیران استانی و اعتبارات استانی هرگز جوابگوی حجم زیاد کار نیست. از سوی دیگر تغییرات پی در پی مدیران موجب شده که خبرنگاران نتوانند به پاسخ سوال‌های پرتعداد خود در این زمینه دست‌ یابند. به عنوان نمونه وقتی طی پنج سال، چهار استاندار و سه مدیرکل اداره راه و چهار فرماندار طالقان تغییر می‌کنند، خبرنگاران باید از چه کسی سوال‌های خود را بپرسند؟ به طور قطع این مدیران یا تازه سر کار آمده و جوابگوی کارهای گذشتگان نخواهند بود و یا در حال رفتن هستند و دیگر پاسخگوی اقدامات خویش هم نیستند. طی هفته‌های اخیر خبرنگار فارس در طالقان تلاش کرد با مسئولان مربوطه تماس بگیرد، اما تغییر و تحولات مدیریتی و تغییر فرماندار موجب شد که این تلاش‌ها بی‌نتیجه باشد.
همچنین در استانداری البرز نیز مدیری که نسبت به این پروژه اطلاعات کاملی داشته باشد، حضور ندارد. چراکه استاندار جدید دو ماه است که بر سر کار آمده. از سوی دیگر تلاش‌های خبرنگار فارس برای گفت‌وگو با مدیران اداره کل راه و شهرسازی نتیجه‌ای نداد و با این اوصاف شاید باید صبر کرد و دید که آیا وعده دولت‌های هاشمی‌رفسنجانی، خاتمی و احمدی‌نژاد در دولت روحانی محقق می‌شود و یا باید منتظر روسای جمهور دیگری بود تا یک جاده به طول 33 کیلومتر احداث شود.