پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

معاون ستاد توسعه فناوری نانو کشور با اشاره به برنامه های انجمن نانو فناوری کشور، گفت: در برنامه دوم انجمن نانو فناوری کشور ضرورت توجه ویژه ای به تجاری سازی و تولید ثروت لحاظ شده است.
سید مهدی رضایت در دومین همایش ملی علوم و فناوری های نانو که در دانشگاه خوارزمی کرج برگزار شد، اظهار کرد: طبق برنامه ریزی های کوتاه مدت در حوزه فناوری نانو بنا بود در این حوزه تولید ثروت کنیم و جز ۱۵ کشور جهان باشیم. در حال حاضر توانسته ایم در حوزه فناری نانو تولید ثروت کنیم. این مسئول در خصوص شبکه آزمایشگاهی نانو در کشور گفت: در این زمینه در کشور تعداد یکهزار و ۸۲ دستگاه وجود دارد و ۶۸ آزمایشگاه مشغول به فعالیت هستند. رضایت تعداد مقاله های ارسال شده توسط محققان ایرانی در زمینه نانو را در دهه ۸۰، پنج مقاله اعلام کرد و افزود: متخصصان ایرانی در دو سال گذشته تعداد ۴۰ مقاله در جهان ارائه کردند. و این در حالیست که محققان ایرانی در سال گذشته تا کنون ۷۰۵ مقاله در جهان ارائه کرده اند. وی از وجود ۲۲ رشته تخصصی نانو در مقطع دکتری در دانشگاههای کشور خبر داد و گفت: در مقطع کارشناسی ارشد بیش از ۴۰ رشته وجود دارد.
۱۵۲ شرکت در تولید محصولات نانو در کشور فعال است
معاون ستاد توسعه فناوری نانو کشور در رابطه به انتشار مقالاتISI» » حوزه نانو فناوری، گفت: تعداد ۵ هزار و ۴۷۹ مقاله در این زمینه منتشر شده است و با توجه به حجم مقالات منتشر شده رتبه کشور در سطح جهان تک رقمی است. وی در ادامه با اشاره به اینکه باید که نانو بتواند اثرات خود را به مردم نشان دهد، افزود: در حال حاضر ۱۵۲ شرکت در تولید محصولات نانو در کشور در حال فعالیت است. وی ادامه داد: با توجه به سیاست های کشور و چشم انداز ۱۴۰۴، رویکرد جدید در حوزه نانو فناوری ارائه محصولات جدید در بازارهای نانو و به دست آوردن مرجعیت علمی است. این مسئول در پایان در خصوص چالش های حوزه نانو کشور گفت: عدم توزیع اساتید در دانشگاه بر اساس نیازهای آموزشی، وجود محققان با گرایش های مختلف و تحقیقات پراکنده و غیرپویا، عدم تشکیل تیم های تخصصی و عدم تحقیقات هدفمند و پویا، انجام تحقیقات در سطح دانشجویی و نبود آن در سطح اساتید، تحقیقات بی هدف، سیستم آموزشی مبتنی بر آموزش و نه پژوهش، تجهیز آزمایشگاه به صورت عمومی و آموزشی، نبود شرایط های لازم و پیشرفته از لحاظ سرمایه گذاری و زیر ساخت ها و همچنین نبود تجهیزات تخصصی و فردی بودن از چالش های این حوزه است