پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

وقتی تاریخ کشورمان را ورق می‌زنیم چهارم شعبان مصادف با ولادت حضرت ابوالفضل (ع) نوشته شده، در نگاه ما عباس(ع) تمثال وفاداری، غیرت، مردانگی، عزت و شرف است.
فتانه محمودخانی / آقایی که به خاطر مشک آب بی‌دست نشد بلکه معرفت و بصیرتش به اووی اجازه نداد که به دستانش فکر کند؛ عباس نه تنها در میدان عمل نترسید بلکه در مقابل دشمنش سر فرود نیاورد و از هیاهوها نیز ترس به دل راه نداد.حضرت ابوالفضل (ع) در مسیری که گام برداشت، ذره‌ای شک و تردید و تزلزل به دل راه نداد و بدون اعتنا به جمعیت کثیر دشمن در آن میدان نابرابر وارد شد و جانش را تقدیم اسلام کرد. اگر بخواهیم این یار باوفای امام حسین(ع) را در یک جمله بیان کنیم باید بگوییم، عباس آمد تا شجاعت، ایثار و برادری را به معنای واقعی در دوره‌ای که انجماد فکری بر ذهن مردمان آن روزگار سایه افکنده بود، ثابت کند. نامگذاری چهارم شعبان المعظم، سالروز میلاد حضرت اباالفضل العباس (ع) به نام روز جانباز، نمادی از معنویت، عدالت، عزت و قدرت غیور مردانی است که در راه آرمان‌های الهی وانقلابی پیرو مرادشان سر و جان گذاشتند و مقتدرانه از دوران ارزشمند دفاع مقدس عبور کردند، روز جانباز فرصت مغتنمی برای تجلیل از نام آوران دوران هشت سال دفاع مقدس و پرچمداران عزت و سربلندی است.جانبازان عزیز با شجاعت و ایثار مثال زدنی شان در عرصه هشت سال دفاع مقدس، همچون نگینی درخشان بر پهنه آسمان این سرزمین می‌درخشند و الگو‌های ماندگار جامعه‌اند.جانبازی، مدال افتخاری است که خداوند متعال این نعمت ارزشمند خویش را نصیب انسان‏های پاک و بی ‏آلایش خود می‏نماید؛ انسان‏هایی که از هستی و جان خویش در راه رضایت حق گذشته و در این راه، صبر و مقاومت می‏کنند.بی تردید فداکاری‌های جانبازان عزیز که سربلندی و استواری نظام ومیهن عزیزمان را تضمین کرده است تا ابد در تاریخ این مرزوبوم جاودانه خواهد ماند.این نام ها بسیاری را به دوران جنگ و دفاع مقدس می برد. جنگ نابرابر و تحمیلی بعث عراق و حامیان جهانی آنان علیه ایران.اگر چه جنگ پس از هشت سال رشادت و شهادت با پذیرش قطعنامه ۵۹۸ از سوی ایران و متجاوز اعلام شدن عراق ، برای بخش عمده ای از مردم ما، تمام شد و حالا بیش از سی سال از پایان آن در سال ۱۳۶۷ می گذرد اما در واقع برای عده ای هنوز که هنوز است، جنگ ادامه یافته است. کسانی که بخشی از جسمشان را در جبهه ها جاگذاشتند و یا یادگاری هایی از آن دوران با خود دارند. گروهی هم نه فقط جسم، که روح و روانشان در آن ایام آسیب دید و این آسیب برای برخی بسیار عمیقتر از آسیب های جسمانی است. جوانانی که در اوج شادابی و قدرت جسمانی و روحانی دوران دفاع مقدس آسیب نخاعی دیدند و حالا پس از گذشت سه دهه، اکثرا در حالی پا به دوران پیری می گذارند که در بیشتر عمر، نگاهشان به آسمان دوخته شده و فاقد هر گونه قدرت حرکتی اند. جانبازان کسانی هستند که سلامت جسم و جانشان را با خدای خود معامله کرده‌اند و مقامات معنوی بالا و والای آنان برای آحاد مردم بخصوص نسل جوان امروزی باید بیشتر و بیشتر شناسانده شود و فراموش نشود که اینان در هشت سال دفاع مقدس چه جانانه از آب و خاک این کشور عزیز دفاع کردند.روز جانباز و سالروز ولادت اسوه معرفت و ادب حضرت ابوالفضل العباس (ع) مبارک.