پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

نظام خانواده، یک نهاد اساسی و محوری در جامعه است و به عنوان هسته ی اولیه برای سایر نهادهای اجتماعی به شمار می رود.
محمد جعفری/این نظام کوچک ترین واحد اجتماعی است که اساس و زیرساخت واحدهای بزرگ اجتماعی بشری به شمار می رود. افرادی که در این واحد کوچک اجتماعی رشد می یابند و تربیت می شوند به میزان رشد و شکوفایی شان در واحدهای اجتماعی بزرگ انسانی سهم دارند. افرادی که روزی به عنوان فرمان روای مقتدر و سیاست مدار سترگ و مدیر نیرومند، و مبتکر توانا در جامعه ظهور می کنند و مسئولیت های سنگین و خطیری را به عهده می گیرند، نظام خانواده و کانون گرم پدر و مادر، تربیت گاه نخستین آن ها است.رشد و شکوفایی این نظام محبوب و بی بدیل، مرهون شناخت و رعایت دقیق حقوق هریکی از اعضای آن نسبت به یک دیگر است؛ همان طوری که نظام های بزرگ اجتماعی، قوانین و حقوق خاص خودشان را در ارتباط با اداره و استحکام و رشد و بالندگی دارند.خانواده را می توان به صورت پلی در نظر گرفت، میان آن چه که هایک، «سازمان ها» یا نهادهای اجتماعی رودررو و «نظام ها» یا نهادهای اجتماعی معمول در جامعه ای بزرگ می نامند، از این رو، نقش اساسی خانواده به مضامین آشنایی ها یکی دانش و انگیزه ها بازمی گردد. خانواده، به ما کمک می کند تا نقش های اجتماعی آشکار و ضمنی لازم برای عمل کرد در جهان بیرون را بیاموزیم. خانواده، امکان آموزش این نقش ها به ما را دارد، چرا که نزدیک ترین افراد به ما که از دانش و انگیزه ی لازم برای آموزش این نقش ها برخوردار هستند، خانواده ی ما هستند.مهم ترین ارکان در نظام خانواده پدر و مادر و زن و شوهر هستند که هرکدام از حقوق ویژه ای در ارتباط با یک دیگر و نیز با فرزندان برخوردار هستند. رعایت این حقوق، رشته های پربار نظام خانواده را مستحکم می سازد. تأمین شرایط زندگی شیرین و شایسته و ایجاد محیط سالم و امن، محصول ایمان و اعتقاد زن و مرد به قانون دینی و عمل بر طبق آن است.وقتی والدین خودشان عفیف باشند و در گرایشات منفی غریزی سقوط نکنند در این صورت است که بزرگترین زمینه برای عفیف شدن فرزندان حاصل می‌شود به این خاطر به شدت معتقدیم که اولین و مهم‌ترین جایی که باعث نهادینه شدن فرهنگ عفاف و حجاب در جامعه می‌شود، نهاد خانواده است.عفاف و حجاب بهترین وسیله برای محافظت زن از خطر بیگانه و نگاه‌های هوس‌آلود است از منظر آموزه‌های دینی، کارکرد اصلی حجاب بازگرداندن شأن انسانی به افراد و نجات دادن آن‌ها از جاذبه‌های انحرافی در روابط فی‌مابین زن و مرد است.اساساً قوه غریزه آدمی به حدی قدرتمند است که انسان می‌تواند کمترین پیام‌ها را با یک تحلیل و آنالیز به رفتارها، کشش‌ها و گرایش‌های منفی تبدیل کندبه همین خاطر است که در قرآن بر لزوم با حیا راه رفتن زنان و پرهیز از سخن گفتن با ناز و کرشمه تأکید شده است.اسلام با تشویق به تشکیل خانواده که بهترین وسیله برای حفظ عفت عمومی است به مبنای فطرت پاسخ مثبت می دهد و زناشوئی را یگانه وسیله ی پیدایش فرزندان درست کار و حفظ بقاء نوع شناخته است: «خداوند برای شما از جنس خودتان همسران قرار داد و برای شما از همسران تان فرزندان نوادگان پدید آورد و چیزهای پاکیزه برای شما نمود» اسلام برای جلوگیری از انحراف نیروی جنسی جوانان از مسیر طبیعی و نجات آن از فشار این غریزه، به مسئولین خانواده توصیه می کند وسائل ازدواج جوانی که به حد رشد کافی رسیده را فراهم سازند. چه بسا جوانانی که شخصا شرائط و امکانات تشکیل خانواده برای شان میسر نیست و در اثر فشار نیروی غریزی خود در معرض فساد و تباهی قرار می گیرند.