پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

رئیس شورای اسلامی کلانشهر کرج اظهار داشت: تکدی گری چهره شهرها را نازیبا می کند و ضمن تقدیر از نیت های خیرخواهانه شهروندان اما باید گفت که بسیاری از متکدیان دارای تمکن مالی مناسبی بوده و تکدی گری را محلی برای کسب درآمدهای باد آورده قرار داده اند.
محمود دادگو ادامه داد: قانون به صراحت تکدی گری را جرم دانسته و با راهنمایی نیازمندان و فقراء به مجاری صحیح، تقویت ها نهادها و موسسات خیریه را راهکار اصلی برای ریشه کنی فقر در جامعه دانسته است. اینکه عده ای با حضور در خیابانها نسبت به غارت احساسات پاک شهروندان اقدام کرده و زمینه را برای تشدید سایر آسیب های فرهنگی و اجتماعی مهیا کنند، پذیرفتنی نیست و باید در برابر آن ایستادگی کرد. وی ادامه داد: اکنون کودکان و زنان بیشماری در سرما و گرما پشت چراغ قرمزها و در چهارراهها مشغول گدایی هستند حال آنکه کمترین سودی از پولی که مردم به آنها می دهند، داشته باشند؛ چرا از سوی باندهای تکدی گری اجیر شده و تنها در ازای لقمه نانی و سرپناهی، به گدایی روی آورده اند و نیروی انتظامی و دستگاه قضا نیز باید سراغ دانه درشت های این حرفه بروند و آنها را با ترکه قانون تنبیه نمایند. دادگو گفت: به دلیل ساده باوری مردم ایران، اتباع بیگانه از کشورهای پاکستان، عراق، بنگلادش و افغانستان دسته دسته با هدف سوء استفاده از نیت های خیرخواهانه شهروندان روانه کلانشهرها به خصوص کرج و تهران می شوند و با حضور در خیابانها، ضمن تهدید سیما و منظر شهری، امنیت و آرامش روانی جامعه را نیز با خلل مواجه می سازند. رئیس شورای اسلامی شهر کرج با اشاره به سوابق روشن برخی کلانشهرها همچون تبریز در مقابله هدفمند با پدیده تکدی گری، خواستار بررسی و مطالعه این الگوهای رفتاری و عملکردی از سوی معاونت خدمات شهری شد و بیان داشت: تبریز شهر بدون گدا می باشد و مردم این خطه غیور آموخته اند که به افراد به جای ماهی، ماهی گیری بیاموزند و اگر فردی دارای شرایط لازم برای اشتغال است، دست وی را گرفته و در کارخانه و کارگاهی بند می کنند تا نان آور خانواده اش باشد. به گفته این مسئول ارشد شهری، چنانچه مبنا بر حضور فقراء و محرومان در خیابانها و دراز کردن دست نیاز به سمت مردم گذاشته شود، فلسفه وجودی نهادهایی همچون کمیته امداد، بنیاد مستضعفان و موسسات خیریه زیر سوال می برد و باید توجه داشته باشیم که نیازمندان واقعی جامعه، انسان های آبرومندی هستند که تحت هیچ شرایطی حاضر به روی آوردن به گدایی نمی شوند و ما نیز باید کمک های نقدی و غیر نقدی خود را با واسطه یا بی واسطه به آنها برسانیم و از ثواب آن برخوردار گردیم.