چرا روشندلان البرزی خانه‌نشین شده‌اند؟
سپیدارآنلاین: گروه گزارش
سپیدارآنلاین: در پشت پلک های فرو بسته‌ام، پرتو رنگی حیات را می‌جویم، گوشهایم پراز زمزمه است.
دستهایم در دست تو است تا پلی باشی برای رسیدن من به مقصد! برای من جهان خلاصه شده است در تصور صحنه‌هایی که در آنها صدا جای رنگ‌ها را می‌گیرد. من عشق و زندگی را با نوازش سرانگشتانم احساس می‌کنم و در پس پرده تاریکی که روشنی را از چشمانم گرفته است شوق زندگی را پرواز می‌دهم. محرومیت برای من پلی است برای رسیدن به آمال و آرزو های دور دست و آنچه در این مسیر بر قوت گام هایم می‌افزاید این جمله است که همواره در ذهنم تکرار می‌کنم، من نابینا هستم اما ناتوان نیستم! با او هم قدم می‌شوم برای شنیدن درد و دل‌هایی که انگار بی‌اثرند و مدت هاست گوش شنوایی نداشته‌اند! زهرا – ع روشندل می‌گوید: متاسفانه علی‌رغم شعارهایی که در گوشه و کنار جامعه و به خصوص از زبان مسئولان برای حمایت از معلولان به ویژه نابینایان می‌شنویم کمتر شاهد وقوع اقدامات عملی و کارساز در این زمینه بوده‌ایم. وی اظهار می‌کند: در حال حاضر نابینایان مشکلات فراوانی برای ادامه طبیعی زندگی در جامعه دارند به همین دلیل اکثر آنها ترجیح می‌دهند در منزل بمانند و کمتر از محیط خانه خارج شوند. وی خاطرنشان می‌کند: در اکثر شهرستان‌ها مدارس ویژه نابینایان وجود ندارد و حتی در صورت وجود، از امکانات محدودی برخوردار هستند که این امر ادامه تحصیل را برای این دانش‌آموزان دشوار می‌کند. وی اضافه می‌کند: این افراد برای ورود به دانشگاه‌ها هم مشکلات فراوانی دارند چراکه منشی‌هایی که در امتحان کنکور مفاد درسی را برای آنان می‌خوانند از مهارت و تخصص کافی برخوردار نیستند که این امر از سرعت و دقت نابینایان برای پاسخ دادن به سوالات می‌کاهد. وی تصریح می‌کند: با پذیرفته شدن نابینایان در کنکور مشکلات جدی‌تری برای آنان آغاز می‌شود چراکه سی دی و نوار برخی دروس وجود ندارد و نابینایان مجبور می‌شوند برای گذراندن این واحدها از دوستان یا خانواده خود بخواهند متن کتاب ها را برای آنها ضبط کنند. وی نامناسب بودن موقعیت کلاس و حیاط دانشگاه برای رفت و آمد یک فرد نابینا را مشکل دیگر در این زمینه دانسته و ادامه می‌دهد: پله‌های زیاد رفت و آمد را برای نابینایان با سختی و زحمت زیادی همراه می‌کند ضمن اینکه آسانسورها هم برای افراد معلول به تنهایی قابل استفاده نیستند و یک فرد نابینا برای اینکه شماره آسانسور را اشتباه نزند حتما باید از فرد دیگری کمک بگیرد. وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود ناتوانی در اشتغال را یکی دیگر از مشکلات این معلولان دانسته و اضافه می‌کند: