پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

نماز جمعه این هفته مهستان به امات حجت الاسلام و المسلمین صفدری امام جمعه مهستان اقامه شد.
عبادت اجتماعی؛ برترین عمل نزد خداوند از نگاه پیامبر اکرم (ص)
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام در حدیثی نورانی از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل می‌فرمایند: *«ما من عملٍ أفضل عند الله عزّوجلّ من سرورٍ تدخله علی مؤمنٍ، أو تطرد عنه جوعاً، أو تکشف عنه کرباً، أو تقضی عنه دیناً، أو تکسوه ثوباً»* هیچ عملی نزد خدای متعال بافضیلت‌تر از این نیست که: - دلی از مؤمنان را شاد کنید - گرسنگی کسی را برطرف نمایید - گرفتاری و اندوهی را از دوش انسانی بردارید - قرض و بدهی‌اش را ادا کنید - یا لباسی برای او تهیه نمایید
عبادت جمعی، سنگین‌تر از عبادت فردی
این کلام پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌وآله، ترجیح روشن عبادات اجتماعی و خدمات انسانی را بر عبادات فردی نشان می‌دهد. برخلاف تصور رایجی که گمان می‌کند ذکر و نماز و روزه بالاترین اعمال هستند، پیامبر اسلام ما را متوجه مسئولیت‌های اجتماعی می‌کنند: گره‌گشایی از کار مردم، کمک به فقرا و شاد کردن دل نیازمندان.
خدمات اجتماعی؛ عبادتی برتر
کمک به مردم در حوادث، بلایا و بحران‌هایی مانند جنگ، زلزله، یا تحریم‌ها، نمونه‌ای از همان اعمال مورد تأکید پیامبر است. حتی کمک‌های مردمی به مردم مظلوم غزه، لبنان، یمن یا هر نقطه‌ای که مظلومان گرفتارند، مصداق عبادت اجتماعی است که ارزش آن نزد خداوند از بسیاری از عبادات فردی بالاتر است.
تأثیر عبادات اجتماعی بر عبادات فردی
نکته قابل تأمل اینکه، این نوع از اعمال نیک، باعث تقویت رابطه‌ی قلبی انسان با خدا نیز می‌شود. به‌بیان دیگر، هر چه انسان در خدمت خلق خدا بیشتر کوشا باشد، عبادات فردی‌اش نیز خلوص و تأثیر بیشتری خواهد داشت. برعکس، کسی که در برابر نیاز مردم بی‌تفاوت است، حتی اگر شب‌ها تا صبح به نماز بایستد، از نظر الهی بهره‌ای نخواهد برد.
مسئولیت‌پذیری اجتماعی، نشان ایمان واقعی
جامعه‌ای که افراد آن در برابر رنج یکدیگر بی‌تفاوت نباشند، به جامعه‌ای الهی و رضایتمند تبدیل می‌شود. بنابراین، مؤمن واقعی کسی است که هم دلش با خدا باشد، و هم دستش در خدمت مردم. آنچه نزد خدا وزن دارد، همین اعمال جمعی و یاری‌رسانی به دیگران است؛ عملی که بر دل مؤمنی لبخند می‌نشاند، گرسنه‌ای را سیر می‌کند و گرفتاری را نجات می‌بخشد.
این است معنای حقیقی ولایتمداری، دینداری و بندگی خدا.
یأس از رحمت الهی؛ گناهی نابخشودنی از نگاه امام صادق علیه‌السلام
ناامیدی؛ ریشه‌ای از کفر پنهان
امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند: *«از بزرگ‌ترین گناهان کبیره نزد خداوند، یأس و ناامیدی از رحمت و لطف الهی است.»* این سخن، پرده از حقیقتی مهم برمی‌دارد: ناامیدی، گناهی درونی و خطرناک است که انسان را به مرز کفر می‌کشاند. چون در دل انسانِ ناامید، این تصور شکل می‌گیرد که خداوند دیگر توان یاری یا گشودن راهی را ندارد؛ گویی رحمت او پایان یافته یا قدرتش ناکارآمد شده است. و این بزرگ‌ترین بدگمانی به خدای مهربان است.
امام، خود امید است و امید می‌آفریند
امامان معصوم علیهم‌السلام، نه‌تنها هرگز در هیچ شرایطی دچار یأس نمی‌شوند، بلکه همواره مردم را به امید فرا می‌خوانند. در فرهنگ اهل‌بیت علیهم‌السلام، یأس مساوی است با شکستن پیوند توکل بر خدا و بی‌اعتنایی به وعده‌های قطعی او در قرآن.
وعده‌های الهی؛ ریشه‌های استوار امید
قرآن کریم، سرشار از وعده‌هایی است که نه‌تنها دل مؤمنان را گرم می‌کند، بلکه اساس اعتقادی آنها را مستحکم می‌سازد. این وعده‌ها چون از سوی خدایی آمده‌اند که نه عاجز است، نه نیازمند، نه فراموش‌کار و نه سست‌اراده، تحقق‌شان قطعی است. برخی از این وعده‌ها عبارتند از:
- وعده پیروزی نهایی حق بر باطل
*«بل نَقذِفُ بالحَقِّ عَلَی الباطِلِ فَیَدمَغُهُ فَإِذا هُوَ زاهِقٌ...»* (انبیاء/۱۸)
- وعده یاری مؤمنان و جبهه حق
*«إِن تَنصُرُوا اللَّهَ یَنصُرْكُمْ وَیُثَبِّتْ أَقْدَامَكُمْ»* (محمد/۷)
- وعده حاکمیت صالحان و مستضعفان
*«وَنُرِیدُ أَن نَّمُنَّ عَلَى الَّذِینَ اسْتُضْعِفُوا فِی الْأَرْضِ...»* (قصص/۵)
- وعده انتقام از ظالمان
*«فَصَبْرٌ جَمِیلٌ... عَسَى اللَّهُ أَن یَأْتِیَنِی بِهِمْ جَمِیعًا...»* (یوسف/۸۳)
- وعده گشایش رزق و آسانی برای متقین
*«وَمَن یَتَّقِ اللَّهَ یَجْعَل لَّهُ مَخْرَجًا * وَیَرْزُقْهُ مِنْ حَیْثُ لَا یَحْتَسِبُ...»* (طلاق/۲-۳)
امید؛ ستون فقرات جامعه ایمانی
این وعده‌ها، بنای جامعه مؤمنان را استوار می‌سازد و دل‌های آنان را از ناامیدی پاک می‌کند. وقتی فرد و جامعه‌ای بر این وعده‌ها اعتماد کند، هرگز تسلیم سختی‌ها و فشارهای دشمن نمی‌شود و با نشاط و اراده، مسیر خود را ادامه می‌دهد.یأس از رحمت خدا، نه فقط یک گناه، بلکه شکستن پشتوانه روحی انسان مؤمن است. جامعه‌ای که به وعده‌های الهی ایمان دارد، هیچ‌گاه از تحریم و تهدید و فشار نمی‌هراسد. مؤمنِ واقعی، حتی در سخت‌ترین لحظه‌ها، به آینده امیدوار است، زیرا پشتوانه او وعده‌های خدایی است که هرگز خلاف نمی‌کند.
دو مناسبت غرورآفرین نظامی
۲۲ فروردین‌ماه، روز ارتش جمهوری اسلامی ایران و روز نیروی زمینی است؛ و دوم اردیبهشت، سالروز تأسیس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی. این دو مناسبت مهم را باید به پاسداشت دو نیروی بزرگ و مقتدر نظامی جمهوری اسلامی تبریک گفت؛ نیروهایی که ستون‌های اقتدار، عزت و بازدارندگی کشور در برابر دشمنان محسوب می‌شوند.
ایرانِ پس از دفاع مقدس، دیگر تسلیم‌پذیر نیست
پس از عبور سرافرازانه از دوران دفاع مقدس، چهره جدیدی از قدرت ایران به جهانیان معرفی شد؛ کشوری که در برابر هجمه همه‌جانبه دشمنان ایستاد و شکست‌ناپذیر ماند. امروز دیگر هیچ دشمنی حتی جرأت خیال‌پردازی درباره جنگ با ایران را ندارد؛ چرا که می‌داند با ارتشی مقتدر و سپاهی توانمند روبه‌روست، در کنار ملتی که پشتوانه همیشگی نیروهای مسلح است.
ملتی که بیدار است، نیروی نظامی ای که خواب ندارد
امیرالمومنین علی علیه‌السلام می‌فرماید: *«مرد جنگ، خواب ندارد.»* یعنی اگر شما بخوابید، معلوم نیست دشمن نیز در سنگر خود در خواب باشد. همین نگاه راهبردی را رهبر معظم انقلاب نیز تأکید دارند که: *«نیروی نظامی ما باید همیشه بیدار و آماده باشد، حتی در زمانی که خبری از جنگ نیست.»* چرا که یکی از اصلی‌ترین عوامل نبود جنگ، همان آمادگی و حضور دائمی نیروهای نظامی است.
آمادگی برای صلح، با توان حداکثری دفاعی
امروز ارتش و سپاه، با تحلیل هوشمندانه تهدیدات نوین—از جنگ سایبری گرفته تا نبردهای نامتقارن—در خط مقدم دفاع از کیان ایران اسلامی قرار دارند. این درک دقیق از محیط تهدید، و تقویت مداوم توان نظامی، موجب ترس دشمن و تضمین صلح در منطقه شده است.هم ارتش و هم سپاه، امروز دو بازوی قدرت نظام جمهوری اسلامی‌اند که نه‌تنها امنیت ایران، بلکه ثبات منطقه را نیز تضمین می‌کنند. همان‌طور که در ادبیات راهبردی آمده است: *«اگر صلح می‌خواهی، برای جنگ آماده باش.»* این راهبرد، رمز پایداری ایران عزیز در برابر دشمنان خارجی و توطئه‌های داخلی است.
به‌دنبال گشایش اقتصادی بدون عقب‌نشینی از اصول
دولت جمهوری اسلامی ایران، با آگاهی از تجربه‌های گذشته و بدعهدی‌های مکرر آمریکا، همچنان از مذاکره مستقیم با این کشور پرهیز دارد، اما در چارچوب منافع ملی و با حفظ توان هسته‌ای صلح‌آمیز، گفت‌وگوهای غیرمستقیم را به‌عنوان راهی برای کاهش فشار تحریم‌ها دنبال می‌کند.
ادعای واهی آمریکا درباره بمب اتمی
آمریکا همواره ادعا می‌کند هدفش جلوگیری از دستیابی ایران به سلاح هسته‌ای است؛ این در حالی است که جمهوری اسلامی بارها و به‌صراحت اعلام کرده است که نه اعتقادی به ساخت بمب اتمی دارد و نه در دکترین دفاعی‌اش جایی برای آن تعریف کرده است. با وجود توانمندی بومی در حوزه فناوری هسته‌ای، ایران استفاده نظامی از این دانش را خلاف شرع و اخلاق اسلامی می‌داند.
دروغگوییِ تکراری آمریکا؛ بخشی از جنگ روانی
دولت آمریکا در گذشته و اکنون، سخنان متناقض و رفتارهای دوگانه‌ای از خود نشان داده که به‌روشنی بیانگر بی‌صداقتی و بی‌ثباتی در سیاست‌گذاری آن‌هاست. این رفتارها صرفاً بخشی از عملیات روانی گسترده‌ای است که علیه ملت و نظام جمهوری اسلامی طراحی شده تا مردم را دچار تردید و ناامیدی کنند.
مذاکره، ابزار دیپلماسی برای خنثی‌سازی فشارها
مذاکره غیرمستقیم، برای جمهوری اسلامی ابزاری است در کنار مقاومت؛ راهی برای خنثی‌سازی فشارهای اقتصادی بدون هیچ‌گونه عقب‌نشینی از اصول و ارزش‌های انقلاب. اگرچه اعتماد به آمریکا ممکن نیست، اما استفاده از فرصت‌ها برای رفع تحریم‌ها و کاستن از فشار بر زندگی مردم، یکی از اهداف عاقلانه‌ای است که دولت دنبال می‌کند—با چشم باز، پشتوانه ملی، و هدایت رهبر حکیم انقلاب.
نوسانات ارز و طلا، موقتی و سیاسی‌اند
افزایش و کاهش ناگهانی قیمت ارز و طلا در کشور، بیش از آنکه ریشه در واقعیت‌های اقتصادی داشته باشد، برخاسته از تحولات سیاسی و جنگ روانی دشمن است. این تغییرات کوتاه‌مدت نباید مبنای تصمیم‌گیری و تنظیم زندگی روزمره مردم قرار گیرد.
هوشمندی مسئولان و هوشیاری مردم، دو بال عبور از بحران
عبور از این نوسانات نیازمند دو عامل اساسی است: مسئولان باید با برنامه‌ریزی دقیق، اصلاحات ساختاری و تصمیمات قاطع اقتصادی، اعتماد عمومی را بازگردانند؛ و مردم نیز با هوشیاری، صبوری و پرهیز از رفتارهای هیجانی، در جهت آرامش بازار گام بردارند.
بازار شرطی؛ خواسته دشمن برای فلج کردن تولید
هدف اصلی دشمن، شرطی کردن بازار ایران است؛ یعنی هر خبر یا شایعه‌ای از مذاکرات یا تحریم‌ها، بلافاصله بر رفتار اقتصادی مردم و فعالان اقتصادی اثر بگذارد. نتیجه این وضعیت، توقف سرمایه‌گذاری، اختلال در تولید و تردید در تصمیم‌های اقتصادی است. شرکت‌ها به‌دلیل نبود پیش‌بینی از نرخ ارز یا قیمت مواد اولیه، از برنامه‌ریزی بلندمدت دست می‌کشند.
مذاکرات؛ ابزار فشار یا فرصت اقتصادی؟
وابستگی شدید بازار به اخبار مذاکرات، نه تنها باعث گشایش اقتصادی نمی‌شود، بلکه این وضعیت به دستاویزی برای فشار بیشتر دشمن تبدیل شده است. برای تغییر این وضعیت، نباید سرنوشت اقتصاد کشور را به میز مذاکره گره زد.
راه نجات؛ تقویت اقتصاد داخلی
تنها راه‌حل پایدار و واقعی برای مقابله با این نوسانات، تقویت اقتصاد درون‌زا، حمایت از تولید داخلی، اصلاح ساختارهای معیوب اقتصادی و کاهش وابستگی به ارزهای خارجی است. با تکیه بر توان داخلی، می‌توان کشور را از نوسانات سیاسی و خارجی مصون کرد و ثبات و رشد اقتصادی را رقم زد.