سرمایه‌گذاری در تولید محرک رشد و توسعه پایدار اقتصادی
سپیدار‌آنلاین: گروه سرمقاله
در نظام‌های اقتصادی معاصر، سرمایه‌گذاری در تولید به‌عنوان یکی از مؤلفه‌های کلیدی رشد اقتصادی و توسعه پایدار شناخته می‌شود.
دکتر مهدی جعفری/ اهمیت این امر به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه، که با مشکلات ساختاری نظیر بیکاری، کم‌تولیدی، وابستگی به واردات و عدم بهره‌وری در صنایع مواجه‌اند، دوچندان است. سرمایه‌گذاری می‌تواند به‌عنوان نیرویی محرک در تحول ساختارهای اقتصادی عمل کرده و زمینه‌ساز شکوفایی ظرفیت‌های تولیدی شود.از منظر اقتصادی، سرمایه‌گذاری عبارت است از تخصیص منابع مالی در جهت خلق یا توسعه دارایی‌های مولد. این دارایی‌ها ممکن است شامل تجهیزات صنعتی، زیرساخت‌های فنی، ماشین‌آلات یا حتی نیروی انسانی آموزش‌دیده باشند. هنگامی که سرمایه به‌طور هدفمند در بخش تولید تزریق می‌شود، منجر به افزایش توان تولید ملی، رشد بهره‌وری، ارتقای تکنولوژی و افزایش ظرفیت اشتغال می‌گردد. در واقع، سرمایه‌گذاری در تولید حلقه اتصال میان منابع خام و محصولات نهایی است که ارزش‌افزوده اقتصادی را به همراه دارد.یکی از آثار مثبت سرمایه‌گذاری در تولید، افزایش سطح اشتغال در جامعه است. ایجاد واحدهای تولیدی جدید، توسعه زنجیره‌های تأمین و گسترش بازارهای مصرف به‌طور مستقیم و غیرمستقیم، فرصت‌های شغلی فراوانی را به وجود می‌آورد. این امر ضمن کاهش نرخ بیکاری، منجر به افزایش درآمد سرانه و قدرت خرید خانوارها می‌شود؛ عواملی که خود به تحریک تقاضای کل و تقویت بازار داخلی کمک می‌کنند.از سوی دیگر، سرمایه‌گذاری در تولید داخلی می‌تواند موجب کاهش وابستگی به واردات کالاهای مصرفی و صنعتی گردد. این رویکرد نه‌تنها در جهت تقویت استقلال اقتصادی حرکت می‌کند، بلکه موجب بهبود تراز تجاری کشور نیز می‌شود. در شرایطی که نوسانات بازارهای جهانی می‌تواند کشورها را با بحران‌های ارزی مواجه کند، تقویت تولید ملی از طریق سرمایه‌گذاری مؤثر، همچون سپری در برابر ناپایداری‌های اقتصادی عمل می‌نماید.نقش دولت در این فرآیند بسیار حیاتی است. سیاست‌گذاران اقتصادی با تدوین قوانین حمایتی، اعطای مشوق‌های مالیاتی، تأمین زیرساخت‌های لازم و ایجاد فضای مناسب کسب‌وکار می‌توانند زمینه را برای جذب سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی در بخش تولید فراهم کنند. همچنین تضمین حقوق مالکیت، ثبات در سیاست‌های اقتصادی، شفافیت در فرایندهای اداری و دسترسی آسان به منابع مالی از جمله مؤلفه‌هایی هستند که اعتماد سرمایه‌گذاران را جلب کرده و جریان سرمایه را به سمت تولید هدایت می‌کنند.در نهایت، تجربه کشورهای توسعه‌یافته نشان داده است که سرمایه‌گذاری هدفمند در تولید نه‌تنها موجب افزایش رشد اقتصادی در کوتاه‌مدت می‌شود، بلکه در بلندمدت با ارتقای بهره‌وری کل عوامل تولید، توسعه فناوری و تقویت مزیت‌های رقابتی کشور، مسیر توسعه پایدار را هموار می‌سازد. بنابراین، سرمایه‌گذاری در تولید نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی راهبردی برای اقتصادهای رو به رشد به شمار می‌رود؛ ضرورتی که بی‌توجهی به آن می‌تواند آینده اقتصادی کشور را با تهدیدهای جدی مواجه سازد.