پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

اعتکاف هجرتی درونی برای سیر در دنیای باطن است و مروری بر نفسانیات خویش است تا گام تهذیب برداریم و گام بندگی برگیریم.
محمد باصری بخشایش/ انسان در گریز از هوای نفس و فرار از اشتغالات زندگی، در طریقت انس با معبود همواره نیازمند خلوتی است تا در انزوای وجود خویش در آثار صنع پروردگارش با دیدة عبرت بیندیشد و با سوز دل و اشک دیده، باطن خود را از زنگار گناهان بشوید و خانه دل را مصفای حضور خالق هستی بخش سازد، و اعتکاف زمینه چنین خلوتی را فراهم می کند و فرصت و مجالی میدهد برای پرداختن به امور نفس خویش و جلوه گری نور محبت خدا در اعماق سرای وجود انسان، تا انسان بدون دلواپسی از کارهای انجام نشده و وابستگی های روز مره، خود را در سرای معبود خویش نظاره گر باشد.مساجد همواره به عنوان پایگاه اعتکاف، مرکز خلوت و انس عابدان با معبود خویش محسوب می گردند و اعتکاف روزهایی در خلوت خویش با خود بودن و به یاد خدا زیستن است. اعتکاف گشت و گذاری است در کوچه پس کوچه های درون و گشتن در دنیای «تو در تو»ی دل و شناختن خود و مجاهده با نفس و انس با معبود. اعتکاف بریدن از غیر و پیوستن به دوست برای دوباره برگشتن به جامعه است، منتهی با ره توشه درون سازی. اعتکاف هجرتی درونی برای سیر در دنیای باطن است و مروری بر نفسانیات خویش است تا گام تهذیب برداریم و گام بندگی برگیریم. اعتکاف تمرینی است سه روزه، با «قیام» و شب زنده داری و «صیام‌» و روزه داری تا یک عمر در معبد نیاز و سجده گاه راز و نیاز، معتکف حریم بندگی باشیم. اعتکاف اهل عبادت را «عید حضور» است و اهل غفلت را روزنه ای به سوی نور..امراض قلبی گاهی باعث کینه‌توزی و فساد در میان افراد می‌شوند چون اگر قلب بیمار و گرفتار مرض شود انسان غلیظ القلب می‌شود و دیگر قلب سلیمی نخواهد داشت. در برخی آیات هم گفته شده که قلب انسان سخت می‌شود. وحی هم بر قلب نازل می‌شود و قلب عالی‌ترین مرحله روح انسانی است، به همین دلیل است که آیات زیادی از قرآن به قلب اشاره کرده‌اند و گفته شده اگر قلب سالم بماند بقیه حواس انسانی هم سالم می‌مانند. ثمره این اعتکاف صرفاً عزلت و گوشه‌نشینی نیست بلکه حتی برخی پیشنهاد داده‌اند اعتکاف در مساجد جامع برگزار شود تا افراد در جمع همدیگر باشند چون قلب در چنین مراسم‌ها و مکان‌هایی اجتماع پیدا می‌کند و دیگر شاهد پراکندگی قلب و روح نخواهیم بود و قلب ما سلیم خواهد شد و انسان در این فرصت به محاسبه و مراقبه نفس می‌پردازد.اعتکاف به ما زیست اعتدالی می‌دهد و باعث می‌شود قلب از پراکندگی بیرون آمده و دل با خدا ارتباط برقرار کند. وقتی این خودسازی صورت گرفت آن وقت نوبت به جامعه‌پردازی می‌رسد. اعتکاف فرصت مناسبی برای خودسازی معرفتی بالاخص برای جوانان است.اعتکاف زمینه‌ساز تحول درونی و بستری برای خودسازی و خداشناسی است و جوانان و نوجوانانی که به توفیق حضور در اعتکاف دست می‌یابند تحول درونی را در خود حس می‌کنند.آثار معنوی و ارزشمند اعتکاف باید در زندگی انسان معتکف نمایان باشد و نیاز است با تلاش بیشتر این آثار معنوی را در خود حفظ کنند.