پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

۲۳ دیماه ۱۳۹۸ ساعت ۱۹ مردی رخت از جهان فرو بست که کار نیکوی انفاق و خیرخواهانه اش او را تا ابد در دلهای اهالی منطقه و مردم قدر شناس شهرک خور زنده و جاودان ساخت .
اسطوره ستودنی باقیات الصالحاتی از خود به یادگار گذاشت « کمک میلیاردی به بلوار شهدای خور ، اهداء زمین و ساخت اورژانس ۱۱۵ شهید مصطفی زارعکار ، کمک به تکمیل درمانگاه خیریه مسجد و مهدیه صاحب الزمان « عج » و ...» چنان در بین مردم زیست که او را فردی درستکار ، امین ، سالم ، مؤمن ، متعهد ، مردم‌دار ، مهربان ، محب اهلبیت «ع» و در یک کلام « انسان خوب » می شناختند .حاج نورعلی زارعکار « پدر بزرگوار سردار شهید مصطفی زارعکار » شخصیتی بی بدیل و بزرگمردی جاودانه بود که در طول حیات عمرش به واجبات دینی منجمله نماز، روزه ، قرآن ، خمس ، زکات ... اهمیت خاصی قائل بود .روزه را در هر شرایطی می گرفت فراموش نمیکنم زمانی که به اتفاق شهید مصطفی برای چیدن « دروی » گندم در ماه مبارک رمضان سرِ زمین کشاورزی رفته بودیم دم ظهر تشنگی بر او غلبه کرد دیدم سینه خود را جای کوزه های آب که نمناک و خیس بود قرار داده شاید کمی از شدت تشنگی اش کاسته تا بتواند بعدازظهر سر کار اصلیش « شرکت فخر ایران » حاضر شود .وقتی چشم های خود را در بیمارستان خاتم الانبیاء عمل کرده بود پزشک معالجش تاکید کرده بود تا یک هفته پانسمان چشمش را برندارد بنا به عادت همیشگی پس از نماز صبح می بایستی قرآن می خواند، با نادیده گرفتن توصیه پزشکش چسب پانسمان را کنار میزد و قرآن تلاوت می کرد وقتی بهش می‌گفتیم بیناییت را از دست می دهی در جواب می گفت اگر قرار است با تلاوت قرآن چشمانم نابینا شود همان بهتر که بشود ...تا لحظه آخر عمرش نماز را ترک نکرد ، در این اواخر حافظه اش یاری نمیکرد نماز را از روی کاغذ و یا یکی از افراد خانواده شمرده شمرده میخواند و او تکرار می کرد و ...یاد شادروان حاج نورعلی زارعکار خاطرات و دلتنگی را کنار هم می نشاند تا ما فرزندانش سر بر زانوی غم ، یادش را زنده نگهداریم و خوب می دانیم که نامش هوای چشمان آشنایان و بستگان و ... را ابری می کند. خداوند روح بلند این پدر شهید و خیّر بزرگ را غریق رحمت واسعه خودش گرداند ، و در روضه رضوان خود جای داده با شهید والامقامش و اولیاء الله محشور فرماید .
ومن الله التوفیق
ایثارگر دفاع مقدس علی زارعکار