پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

طی روزهای اخیر انتشار یک آگهی تبلیغاتی در فضای مجازی دردسرساز و جنجال آفرین شد؛ دعوت به همایشی با موضوع تشویق به «چندهمسری» که محل برگزاری آن کرج قید شده است.
سخنران نیز وعده کرده بود که با همسرانش در آن شرکت می کند و جالب تر آنکه به علاقمندان وعده آموزش شگردهای «چگونگی یافتن خانم های ایده آل» داده شده با راهکارهایی که به قول برگزارکنندگان در اینستاگرام و به صورت مجازی قابل طرح نیستند و حتمأ باید حضوری بیان شوند! گرچه ادعا شده که با برگزاری این ورکشاپ مخالفت شده اما ظاهرأ تقابل و صف آرایی بین موافقین و مخالفین «یار یکی دلدار یکی» ابعاد جدیدتری به خود گرفته است. همچنین انتخاب استان البرز به عنوان یکی از سه استان صدرنشین در بحث طلاق نیز برای برپایی چنین رویدادی قابل تأمل می باشد!«چندهمسری» گرچه جواز فقهی و شرعی دارد و در قرآن کریم به آن‌‌‌ اشاره شده و در سیره پیامبران و امامان نیز مشاهده گردیده و حتی در دهه های اخیر نیز به ویژه در مناطق روستایی و شهرهای کوچک ایران رواج داشته است اما با واقعیت های فرهنگی و اجتماعی و شرایط عاطفی حاکم بر خانوارها و مسائل اقتصادی و معیشتی موجود در شهرهای بزرگ تطابق و همخوانی ندارد و گرچه همواره به عنوان واقعیتی انکارناپذیر در زیر پوست جامعه وجود داشته و دارد اما آشکارسازی و تبلیغ علنی آن خوشایند افکار عمومی به ویژه بانوان و کودکان نیست، به ویژه آنکه در جوامع شهری ایران “زن سالاری” تقریبأ در حال برابری با “مردسالاری” است و بانوان تابلوی «حقوق برابر زن و مرد» را در دست گرفته اند ‌و اینکه دعوت به زندگی مسالمت آمیز در کنار هووهای احتمالی را بپذیرند، شاید چیزی شبیه به شوخی و طنز باشد.موافقین اما استدلال های خود را دارند؛ آنها می گویند که در صورت وجود تمکن مالی و رعایت عدالت و بروز شرایط خاص، رواج چندهمسری می تواند به کاهش آسیب های فرهنگی و اجتماعی، تقویت نسل آوری، کاهش تعداد دختران مجرد، تقویت کانون خانواده، تقویت پایبندی به ارزش ها و هنجارهای شرعی و کاهش دوستی های خیابانی و روابط بدون قاعده کمک شایانی نماید و وجود آیاتی در قرآن کریم و احکامی در دین مبین اسلام را نیز پشتوانه فقهی و قانونی اصرار خود قرار داده اند و اتفاقأ از تأخیر صورت گرفته در تبلیغ آشکار چندهمسری گلایه مند هستند.
مخالفین چه می گویند؟
مخالفین اما تبلیغ «چندهمسری» را موجب مخدوش شدن چهره ایران در جامعه جهانی می دانند ‌و آن را به ضرر استحکام خانواده، عامل تضعیف محبت زوجین و چه بسا فروپاشی خانواده و آسیب جدی به روح و روان فرزندان تفسیر می کنند، عملی که گرچه مباح است اما قطعأ غیرمستحب می باشد و در شرایط عادی ازدواج مجدد مرد جایز نیست. دختران مجرد به عنوان صف اول منتقدین می گویند که زندگی اجتماعی آنها به واسطه مطرح شدن این نوع تبلیغات آزاردهنده تحت الشعاع قرار می گیرد و بهتر است که کارشناسان ابتدا به دنبال علاجی برای کاهش آمار نگران کننده طلاق باشند تا ترویج هوو تراشی برای زنان متأهل.در پایان اینکه یقینأ زندگی مشترک بر اساس عواطف مرد ‌و زن و احساس مالکیت و ‌مسئولیت آنها در برابر یکدیگر شکل می گیرد و آنها مکمل هم و در واقع پیچ و مهره و دو روی یک سکه هستند که به زندگی روح و حیات می بخشند و طرح هر نوع مباحثی که به فاصله انداختن بین زوجین مشروعیت ببخشد و موجب ایجاد انگیزه در مردان برای ماجراجویی های عاطفی به رغم داشتن همسر شود، می تواند برای کانون خانواده و ارکان فرهنگی و اجتماعی جامعه مضر و جبران ناپذیر باشد.
مرتضی اکبری