پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

ساعت حدود 8 و نیم شب بود. با ظاهری مرتب برای رفتن به مهمانی آماده می شدیم. قرار شد قبل از رفتن سری هم به قنادی محل بزنیم و با جعبه ای شیرینی وارد منزل میزبان شویم. توی ماشین به انتظار نشسته بودیم تا خرید همراه مان تمام شود که منظره ای بسیار زیبا، حواسمان را به خودش مشغول کرد.
مرد رفتگر، گوشه ای از خیابان، زیراندازی ساده و کوچک پهن کرد و بدون کمترین التفات به اطراف، به راز و نیاز با معبودش ایستاد! آنقدر این صحنه زیبا، ساده صمیمی بود که دلم نمی خواست از او چشم بردارم. شاید حتی راز و نیاز آن مرد با خدا، آنچنان که در احساس من جلوه کرده بود عمیق نبود، اما بی نیازی او از هر آنچه هیاهو و دغدغه که در اطرافش وجود داشت و پرداختن به عبادتی که غیر از عشق و تمایل، بهانه دیگری نمی توانست او را به چنین اقدامی تشویق کند، بسیار لذت بخش و جذاب به نظر می رسید...حالا یکی از دلنشین ترین و در عین حال دشوارترین ماه های سال فرا رسیده است. ماهی که میزبان آن خداست و با شیرینی و بدون شیرینی، دست پر و دست خالی، پذیرای مهمانانش خواهد بود. او آنها را آنچنان که هستند می پذیرد و برای هر کس تقدیری تا رسیدن به مهر خالق پیش بینی کرده است. رمضان، ماه سادگی و بی پیرایه گی است. ماهی که آدم ها با همه داشته ها و محرومیت ها واردش می شوند تا اتفاقی متفاوت از سایر روزهای شان را رقم بزنند.ذات رمضان، سادگی است و صداقت. نمایش هر آنچه که در توان داری برای خداوندی که ما را والا و ارجمند طلب می کند و خواهان رشد و تعالی ماست.با این حال بسیاری از ما در این ماه، اصل اساسی رمضان را فراموش می کنیم و به جای پرداختن به سادگی ها و آراستگی های واقعی، خود را به نما و جلوه ای تمام عیار از ریاکاری و خودنمایی تبدیل می کنیم. به خیال مان ایستادن کنار خیابان و نماز خواندن در تاریکی و سکوت شب، نمی تواند پیام مان را به گوش خداوند برساند! انتظار داریم صدای دینداری مان را از بلندگوهایی در چهار گوشه شهر به عرش برسانیم و ظاهر خسته و گرسنه مان را پیش چشم همه چنان رسوا کنیم که دل عالم به حال مان افسوس بخورد.اما به راستی، دینداری با دین نگهداری یا دین نمایی بسیار فاصله دارد. آنجا که میل مان به معبود را فقط به واسطه دل خودمان به او عرضه می کنیم تا آنجا که با سفره های هزار رنگ و رفتارهای تند و سخنان به ظاهر امر به معروف اما در باطن تخریب گرانه دین، سعی در جلوه دینداری می کنیم جز به قهقرا بردن احساس و ایمان خود و تخریب احساسِ اعتماد و ایمان دیگران کاری نمی کنیم.باشد که در این ماه، بیاموزیم صداقت و سادگی، بزرگترین راز برای یک زندگی سالم و مومنانه است.