پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

پژوهشگر مدیریت شهری گفت : متاسفانه امروزه درکشور حجم مصالح ساختمانی بی کیفیت بسیار است و همین عامل باعث گردیده تا برخی از سازه های موجود در کشور با وجود حتی نوساز بودن استانداردهای لازم را نداشته و در زمان بحران هایی همانند زلزله دچار تخریب گردند دلیل این مشکل بزرگ در حوزه ساخت و سازها عدم وجود سازوکار مشخصی برای تولید مسکن با کیفیت است.
پژوهشگر مدیریت شهری پویا پارسا افزود: ساخت سازهای استاندارد شهری در نخستین گام نیازمند فرهنگ سازی است و در این مسیر باید ساختن بنای مقاوم مورد تاکید قرار گیرد، زیرا در صورت عدم استفاده از مصالح استاندارد و اجرای یک سازه با کیفیت هیچ دستاوردی جز اتلاف سرمایه های ملی حاصل نخواهد شد. وی ادامه داد: طبق قانون، هم اکنون بخش ساخت و ساز حداقل سه متولی دارد یکی از مراجع، شهرداریها و مراجع صدور پروانه به عنوان کسانی که باید طرح های جامع و تفصیلی و مقررات شهرسازی را رعایت کنند هستند که در نهایت پروانه ساختمانی را صادر می کنند. پارسا افزود: متولی دیگر، سازمانهای نظام مهندسی هستند که بخش فنی، مهندسی و نظارت بر اجرا را انجام می دهند. در نهایت وزارت راه و شهرسازی، ناظر عالیه بر اجرای مقرارت است. در کنار این ارگانها اداره استاندارد مسوولیت کنترل مصالح را بر عهده دارد و وزارت کار بحث ایمنی کارگاهها را کنترل می کند. با این وجود سوال اصلی این است در نهایت متولی کیفیت ساخت و ساز چه کسی است؟ این سوال برای ما هم بدون جواب است. برای تغییر وضعیت کنونی باید یک دستگاه واحد و با اختیارات کامل کنترل و نظارت کیفیت مصالح را برعهده بگیرد در واقع از زمان تولید ، فروش و در نهایت به کارگیری مصالح در ساختمان کنترل نظارت و کیفیت باید توسط یک مرجع مشخص صورت گیرد و در نهایت هرکسی که متولی افزایش کیفیت است باید به مسوولیت خودش عمل کند و پاسخگو باشد اما در حال حاضر اتفاقی که در شهرهای بزرگ می افتد این است که هرکسی تلاش می کند گناه کار را به گردن دیگری بیندازد و به نوعی شانه خالی کند. نتیجه این می شود که در بسیاری از شهرها وضعیت شهرسازی و معماری خوب نیست، کیفیت ساختمان‌ها چنگی به دل نمی زند، به دلیل فروش تراکم و تخلفات ساختمانی که اتفاق افتاده شرایط زیست مردم دچار مشکل شده، سازندگان ساختمان های مسکونی وظیفه دارند مصالح استاندارد استفاده کنند.وی افزود: در بخش ساختمان بیش از ۹۰ محصول استاندارد اجباری داریم ولی امروزه در بسیاری از کارگاه‌ها محصول استاندارد استفاده نمی شود چون استفاده از محصول استاندارد هزینه بیشتری دارد. متاسفانه افراد صاحب صلاحیت معمولا در کشور ما ساختمان نمی سازند، در برخی از موارد افرادی که سرمایه لازم برای ساخت و ساز را دارند به عنوان یک سازنده وارد بازار ساخت و ساز ملک می شوند و در نهایت با استفاده از مصالح غیر استاندارد منازل ساخته شده را به فروش میرسانند مشکل دیگر عدم شناسنامه فنی ملکی مناسب است که مشخص گردد چه کسی به عنوان سازنده اقدام به ساخت وساز کرده و چه مصالحی مصرف کرده است، در نهایت می توان گفت در بازار مصرف کنونی محصولات استاندارد استفاده نمی شود. نتیجه این می شود شرکتهایی هم که مصالح استاندارد استفاده می کنند چون قدرت رقابت آنها در بازار کاهش می یابد به تدریج انگیزه خود را برای تولید محصول استاندارد از دست می دهند و بخش‌هایی از تولیداتشان را به محصولات غیراستاندارد اختصاص می دهند تا بتوانند در بازار، شرایط خودشان را حفظ کنند در آخر باید گفت دستگاه های مسئول برای حل مشکل کنونی باید در زمینه صنعت ساختمان نظارت های خود را تشدید کرده و با واحدهای متخلف در زمینه بی توجهی به استانداردها برخورد کنند و الگویی جدید برای نظارت ها در کشور ایجاد گردد و یک سازمان به عنوان متولی سکان هدایت استاندارد مصالح را در دست بگیرد.