پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

شهید رضا خوشبوئی درسال 1341 دریكی ازمحله های رستم آباد (سلطنت آباد سابق) پاسداران تهران بدنیا آمد خانواده او از نظر مادی خوب نبودند پدر او از راه كاسبی امـــرار معاش را‌‌ می‌گذراند و خرج خانواده را تامین‌‌ می‌كرد...
زندگی نامه این شهید بزرگوار به شرح ذیل است: شهید رضا خوشبوئی درسال 1341 دریكی ازمحله های رستم آباد (سلطنت آباد سابق) پاسداران تهران بدنیا آمد خانواده او از نظر مادی خوب نبودند پدر او از راه كاسبی امـــرار معاش را‌‌ می‌گذراند و خرج خانواده را تامین‌‌ می‌كرد. رضا از سن 7سالگی به پدرش كمك‌‌ می‌كرد نصف روز را كاسبی و بقیه را به مدرسه‌‌ می‌رفت او دوران مدرسه ابتدائی را در دبستان نادر افشار گذراند و سپس دوران متوسطه را دردبیرستان بهرام شروع نمود و تا كلاس اول نظری در آنجا درس خواند و سپس بر علت نقل مكان به حصارك كرج در دبیرستان رازی كرج ثبت نام نمود و دیپلم را از همان مدرسه اخذ نمود. وی یك سال پیش پدرش كارمی كرد كه به دنبال گرفتن دفترچه آماده به خدمت رفت كه پس چندی از خدمت زیر پرچم معاف شد و وقتی كه ازخدمت زیر پرچم معاف شد در بسیج ثبت نام نمود و شبها را د ربسیج بود و چندی هم دركاخ مهرشهر به پاسداری مشغول بود كه پس از چندی برای ثبت نام به سپاه جهت عضوشدن مراجعه نمود و مراحل اولیه را گذراند كه به او گفتند كه مورد تائید‌‌ نمی‌باشد و نمی تواند به عضـویت سپاه درآید. او از این حرف خیلی ناراحت شد و چندین روز افسرده شد باری او در مغازه پدرش كار‌‌ می‌كرد كه سپاه پاسداران كرج اعلام نمود برای جبهه های جنگ داوطلب‌‌ می‌پذیرد كه او ازاین فرصت استفاده نمود و برای جبهه ثبت نام نمود وعازم جبهه شد و حدود یك ماه در جبهه بود كه درفتح بستان درتاریخ نهم آبان ماه 1360 درجبهه سردانیه به درجه رفیع شهادت نائل گردید.
پس از شهادت حدود یك ماه پیكر او در بیابانهای گرم جنوب بر روی زمین باقی مانده بود لازم به ذكر است عاملی كه باعث شد او براه عشق و شهادت برود شهادت برادر دیگرش محمد خوشبوئی‌‌ می‌باشد كه در سال گذشته در درگیری با عوامل امریكا دركردستان به درجه رفیع شهادت نائل آمد. پیام شهید: حیثیت اسلام در خطر و میهن اسلامى ایران مورد هجوم همسایگان مزدور بعثى قرار گرفته بر هر فرد مسلمان جهاد و مبارزه با این روبه صفتان مزدور واجب است. شاهد قرآنی : فَلْیُقاتِلْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ الَّذینَ یَشْرُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا بِالْآخِرَةِ وَ مَنْ یُقاتِلْ فی‏ سَبیلِ اللَّهِ فَیُقْتَلْ أَوْ یَغْلِبْ فَسَوْفَ نُؤْتیهِ أَجْراً عَظیماً (نساء/74) پس (از آن باز مؤمنین را بجهاد و پیكار با دشمن ترغیب و خواهان نموده می‌فرماید:) باید در راه خدا (با كفار و دشمنان دین) بجنگند كسانى كه زندگانى دنیا را بسراى جاودانى می‌فروشند (آخرت را بر دنیا برگزیده‏اند) و هر كه در راه خدا كارزار نماید و كشته شود، یا فاتح و پیروز گردد زود باشد كه (در آخرت) پاداش بزرگ (بسیار) به او بدهیم. شاهد حدیثی: وَ كَانَ أَمِیرُالْمُؤْمِنِینَ (ع) یَقُولُ:‏ إِنَّ أَفْضَلَ مَا یَتَوَسَّلُ بِهِ الْمُتَوَسِّلُونَ الْإِیمَانُ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِ وَ الْجِهَادُ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ كَلِمَةُ الْإِخْلَاصِ (من لا یحضره الفقیه، ج‏1، ص205 ) امیرالمؤمنین علی علیه السّلام می‌فرمود: همانا بالاترین و برترین چیزى كه اهل توسل (براى تقرب به خداى متعال) آن را وسیله قرار داده و بدان توسل مى‏جویند عبارتست از ایمان به خداوند و پیامبر او، و جهاد در راه خدا و اظهار كلمه اخلاص كه همانا كلمه «لا اله إلّا اللَّه» است‏.