باید و نبایدهای تشکیل اتاق فکر در سازمانها
سپیدارآنلاین: گروه یادداشت
در بهبود روندها در سازمانها امروزه تشکیل اتاق فکر به یک ضرورت تبدیل شده و همه کارشناسان و متخصصان در خطیر بودن اجرایی شدن ایده های ناب به یک اجماع رسیده اند.
تشکیل اتاق فکر در هر نهاد و سازمان روش خاص خود را می طلبد و داشته ها و وضع موجود با مد نظر داشتن امکانات و تجهیزات در کیفیت آن تاثیر گذار است. هر چه اندیشه و تدابیر مدیریتی در اینگونه اتاق ها ریزبینانه تر و هوشمندانه تر باشد بازتاب آن در مجموعه سازمان تاثیرگذارتر خواهد بود. ورود بعضی از تفکرات ایده آلیستی که هیچ سنخیتی با مباحث تجربی مدیریتی ندارد و تا رسیدن به مدینه فاضله راه بسیار دشواری را می طلبد می تواند آسیب رسان باشد و مسیر اندیشه های خلاق را به انحراف بکشاند. این تحلیل باید در بدنه اتاق فکر همیشه مورد نظر باشد که هدف و رسالت اتاق فکر بهبود وضع موجود و نگاه ویژه به افق سازمانی و برنامه های آتی در کوتاه مدت و بلند مدت در مسیر سازندگی است. در اتاق فکر صاحبان تصمیمات عالی در ایده های نو یک روش را تجزیه وتحلیل کرده و طرح مسئله را از زوایای مختلف به چالش می کشند و با اصلاح روندها در مسیر توسعه، موانع موجود را از جلوی راه بر داشته و بهترین گزینه را برای اجرایی شدن چشم اندازها در بهبود مدیریت اعمال می نمایند. تفکرات انفجاری ایده پردازان در متعالی شدن سازمان ها کمک شایانی به پیشرفت آنها کرده و باعث بهبود فرایند های نامتقارن و ناکارآمد در بدنه سازمان می گردد. حمایت از ایده پردازان در یک سازمان مردمی و خدمت رسان به خصوص در زمان تحریم که اقتصاد مقاومتی مد نظر مقام معظم رهبری و دولت مردان می باشد یکی از راهکارهای مهم در بلوغ فکری سازمانی است. گسترش چتر حمایتی سازمان مردمی از تفکرات ناب، فلسفه شکل گیری صحیح اتاق فکر به دور از تنش ها است و برون داد حرکت موتور اتاق فکر یعنی خلاقیت و نو آوری و خارج شدن از یک نواختی و به روز شدن شیوه های نوین مدیریت و سازندگی سازمان. شناسایی، توصیف و صورت بندی ریز مسائل، ارزیابی صحیح از مشکلات جاری، اشراف داشتن به تشکیلات سازمانی و قانون مداری باعث روند رو به رشد چرخه اقتصاد شهری و رسیدن به توسعه پایدار و نهادینه کردن روندهای درست را به دنبال داشته و در بروز خلاقیت های سازمانی سهم بسزایی دارد. بدون شک با انفجار این تفکرات رها شده در اتاق فکر به یک انقلاب فکری در امر سازندگی و بالندگی مدیریت شهری خواهیم رسید. سطحی نگری در مقابل اینگونه تفکرات خلاق و مقاومت برای حفظ روش های سنتی و ایستادگی در برابر روشهای نوین و افکار برتر یعنی خود زنی سازمانی، عقب افتادگی از فناوری ها و از بین بردن سرمایه های انسانی که با پرورش آنها می توانیم انقلاب سازندگی در عرصه خدمت رسانی و شکوفایی فرهنگی و اجتماعی را به همراه داشته باشیم.
شهاب زرین پناه