پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

مردم ایران همواره در پناه سایه سار کرامت خورشید عالم تاب هستی حضرت شمس الشموس امام رئوف علی بن موسی الرضا (ع) و وابستگان به این خاندان مطهر قرار داشته و به مجاورت با این گل باغ مرتضوی افتخار دارند.
به برکت وجود مبارک حضرت رضا(ع) که ولی نعمت ایرانیان است، ستارگانی در خاک پاک ایران هستند که سایه کرامت های خود را بر سر ملت ایران گسترانیده اند و به عنوان ملجاء و پناهگاهی برای همه درمان آلام و دردهای آنان هستند. از بین امامزادگان واجب التعظیم در ایران، حضرت معصومه(س) از همه مهم تر و والاتر است و هیچ امامزاده ای در ایران به فضیلت او نمی رسد. (انوار پراکنده، محمد مهدی فقیه جلالی بحرالعلوم گیلانی، ص 610).
حضرت فاطمه معصومه (س)
حضرت فاطمه معصومه (ع) در روز اول ذیقعده سال 173 هجری، در شهر مدینه چشم به جهان گشود. این بانوی بزرگوار، از همان آغاز، در محیطی پرورش یافت که پدر و مادر و فرزندان، همه به فضایل اخلاقی آراسته بودند. عبادت و زهد، پارسایی و تقوا، راستگویی و بردباری، استقامت در برابر ناملایمات، بخشندگی و پاکدامنی و نیز یاد خدا، از صفات برجسته این خاندان پاک سیرت و نیکو سرشت به شمار می رود. پدران این خاندان، همه برگزیدگان و پیشوایان هدایت، گوهرهای تابناک امامت و سکان داران کشتی انسانیت بودند. یکی از کتاب های معتبر شیعه کتاب کامل الزیارات، ابوالقاسم جعفر بن محمد بن قولویه است که در سال 367 هجری قمری وفات یافته، در این کتاب درباره فاطمه معصومه(س) چنین آمده است: سعد بن سعد می گوید: از امام رضا(ع) درباره زیارت فاطمه بنت موسی بن جعفر(ع) پرسیدم. آن حضرت فرمود: من زارها فله الجنه (ص 324، باب 106، چاپ نجف با تعلیقه و تصحیح علامه امینی). براساس این حدیث صحیح، پاداش زیارت حضرت فاطمه معصومه(س) بهشت است. در حدیث دیگری از امام جواد(ع) آمده است: من زار قبر عمتی بقم فله الجنه؛ هر کس عمه ام فاطمه معصومه (ع) را در قم زیارت کند، پاداشش بهشت است (کامل الزیارات، ص 324). اینگونه روایات نشان می دهند که مقام معنوی حضرت معصومه(س) بسیار بالا است و درباره امامزاده های دیگر چنین سفارشی نشده است. آن حضرت در واقع بتول دوم و جلوه ای از وجود حضرت زهرا سلام الله علیها بود. در طهارت نفس امتیازی خاص و بسیار والا داشت که امام هشتم برادر آن حضرت او را (که نامش فاطمه بود) معصومه خواند. فرمود: من زار المعصومة بقم کمن زارنی : (کسی که حضرت معصومه علیها سلام را در قم زیارت کند مانند آن است که مرا زیارت کرده است). مقام علم و عرفان او در مرحله ای است که در فرازی از زیارتنامه او چنین می خوانیم: السلام علیک یا فاطمه بنت موسی بن جعفر و حجته و امینه: (سلام بر تو ای فاطمه دخترموسی بن جعفر و حجت و امین از جانب موسی بن جعفر). و باز می خوانیم: السلام علیک ایتها الطاهرة الحمیدة البرة الرشیدة التقیة الرضیة المرضیة: (سلام بر تو ای بانو پسندیده نیک سرشت، ای بانوی رشد یافته، پاک طینت، پاک روش، شایسته و پسندیده). بدین لحاظ و مقامات عالی معنوی آن بانوست که حضرت رضا علیه السلام در فرازی از زیارتنامه معروفش به ما آموخته که در کنار مرقدش خطاب به او بگوییم: یا فاطمه اشفعی لی فی الجنة فان لک عندالله شانا من الشان. حضرت معصومه (س) از جمله بانوان گرانقدر و والا مقام جهان تشیع است و مقام علمی بلندی دارد. نقل شده که روزی جمعی از شیعیان، به قصد دیدار حضرت موسی بن جعفر (ع) و پرسیدن پرسش هایی از ایشان، به مدینه منوره مشرف شدند. چون امام کاظم (ع) در مسافرت بود، پرسش های خود را به حضرت معصومه (س) که در آن هنگام کودکی خردسال بیش نبود، تحویل دادند. فردای آن روز برای بار دیگر به منزل امام رفتند، ولی هنوز ایشان از سفر برنگشته بود. پس به ناچار، پرسش های خود را باز خواستند تا در مسافرت بعدی به خدمت امام برسند، غافل از این که حضرت معصومه (س) جواب پرسش ها را نگاشته است. وقتی پاسخ ها را ملاحظه کردند، بسیار خوشحال شدند و پس از سپاسگزاری فراوان، شهر مدینه را ترک گفتند. از قضای روزگار در بین راه با امام موسی بن جعفر (ع) مواجه شده، ماجرای خویش را باز گفتند. وقتی امام پاسخ پرسش ها را مطالعه کردند، سه بار فرمود: پدرش فدایش. پس از آنکه حضرت معصومه (ع) در مسیر سفر به خراسان به شهر ساوه رسیدند، بیمار شدند. چون توان رفتن به خراسان را در خود ندیدند، تصمیم گرفتند به قم بروند. یکی از نویسندگان در این باره که چرا حضرت معصومه (س) شهر قم را برگزید، می نویسد: بی تردید می توان گفت که آن بانوی بزرگ، روی ملهم و آینده نگر داشت و با توجه به آینده قم و محوریتی که بعدها برای این سرزمین پیش می آید - محوریتی که آرامگاه ایشان مرکز آن خواهد بود - بدین دیار روی آورد. این جریان به خوبی روشن می کند که آن بانوی الهی، به آینده اسلام و موقعیت این سرزمین توجه داشته و خود را با شتاب بدین سر زمین رسانده و محوریت و مرکزیت آن را با مدفن خود پایه ریزی کرده است.