پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

مسیرهای زیادی در ابعاد مختلف زندگی آدمی وجود دارد که برخی از آنها درست و طبعاً برخی دیگر نیز نادرست است و این موضوع امری طبیعی است؛ چرا که این پارادوکس‌ها زندگی را شکل و به آن معنا می‌دهد.
به طور قطع درستی انتخاب‌ها به میزان آگاهی و سلایق بستگی دارد، برخی از روی آگاهی قدم در مسیر می‌گذارند و برخی نیز از روی نادانی! وقتی در 17 سالگی قهرمان کشتی جوانان تهران و کشور شد روزهای خوبی برای خود متصور بود اما فکر نمی‌کرد آرزوها و رویاهای قشنگی که در ذهن داشت با تغییر سبک زندگی از دست برود. مسیر درستی (ورزش) که در آن قدم نهاده بود آرام آرام کنار گذاشت و همنشینی با دوستان ناباب مسیر زندگی او را تغییر داد، روزهای شیرین فرا رسید اما در ادامه و با گذشت زمان، این مزه شیرین جای خود را به تلخی و تیرگی داد. بدون آگاهی و از روز کنجکاوی، قدم در جاده‌ای بی‌انتها گذاشت و چنان در آن سرگرم و سرخوش شد که انتهای مسیر را ندید و به چاهی افتاد که بالا آمدن از آن، روزها و سال‌های زیادی از زندگی‌اش را گرفت. اگر می‌دانست این روزهای خوش پایانی چنین دردناک دارند، تشک کشتی را آنچنان در بغل می‌گرفت که جدایی‌اش غیرممکن باشد. اما جوانی، خامی و ناآگاهی روزهای تاریکی برای محمد حسن میرهاشمی ملقب به «خسرو» به ارمغان آورد، دور شدن از ورزش قهرمانی، از دست دادن خانواده و زندانی شدن در کشور غریبی مانند ژاپن. محمد حسن که بعد از 20 سال درد و رنج، به آغوش زندگی بازگشته، بر روی تشک کشتی حاضر شده و در 51 سالگی قهرمانی در کشتی را باز تکرار کرده است. با هم همکلام شدیم، کسی که راه‌های مختلفی را در زندگی خود تجربه کرده تنها یک توصیه به نوجوانان و جوانان دارد: «هیچگاه این مسیر را انتخاب نکنید!» «محمد حسن میرهاشمی»، به خبرنگار ایسنا، گفت: در 17 سالگی در رده جوانان قهرمان تهران و عنوان‌دار کشور بودم اما کنجکاوی زندگی من را تغییر داد. آرام آرام از ورزش دور شدم و بیش از 20 سال با انواع مواد مخدر گذران عمر کردم که نتیجه آن از دست دادن زندگی‌ام بود.استعداد بسیار خوبی در کشتی داشتم اما نداشتن مشاور و کنجکاوی، رنج‌های زیاد و دردناکی را نصیبم کرد. به هیچ عنوان شناختی از مخدر نداشتم اما داشتن دوستانی معتاد، آرام آرام گرایش من به مواد و دور شدن از ورزش را سبب شدند. در اوج دوران مصرف زمینی به مساحت 90 هکتار را فروختم و طی مدت دو سال تمام پول (سیصد میلیون تومان) آن را برای تامین و مصرف مواد هزینه کردم. وی با بیان این‌که امیدوارم هیچ جوانی به سمت اعتیاد قدم بر ندارد، گفت: در 28 سالگی برای کار به ژاپن رفتم و در آن زمان که در ایران حقوق ماهیانه 15 هزار تومان بود، من با دلار 200 تومانی، روزانه 200 دلار پول می‌گرفتم. بارها اقدام به ترک مواد کرده بودم اما به دلیل عدم شناخت موفق نشدم، در ژاپن نیز به دلیل خرید و فروش و استفاده از انواع مواد مخدر دستگیر و دو سال بسیار سخت را در زندان آنجا گذراندم. وی با بیان این که شش سال است هیچ نوع ماده مخدری استفاده نمی‌کند و به اصطلاح پاک شده است، یادآور شد: من عاشق ورزش و کار بودم اما عدم شناخت زندگی‌ام را نابود کرد. امروز خوشحالم که با ایجاد مرکزی ضمن آموزش به جوانان، اقدام به ترک اعتیاد بسیاری از مراجعه کنندگان کرده‌ام و بیش از یکصد نفر از مددجویان اکنون بیش از سه سال است که زندگی خوبی را آغاز کرده‌اند. با شروع مجدد تمرینات کشتی، در رقابتهای قهرمانی کشور پیشکسوتان نیز شرکت کردم که موفق شدم در سکوی دومی قرار بگیرم. میرهاشمی ادامه داد: به دلیل برخی مسائل از جمله آماده نشدن پاسپورت، موفق به حضور در رقابتهای قهرمانی پیشکسوتان جهان نشدم و امیدوارم سال بعد بر سکوی اول جهان بایستم. امیدوارم هیچ نوجوانان و جوانی به سمت و سوی اعتیاد کشیده نشوند که آینده آن به طور قطع درماندگی و بیچارگی خواهد بود.