پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

به راستی شاید باورش سخت باشد که وقایع رخ داده روی یک پُل کوچک و در منطقه ای دورافتاده بتواند نقشی در جریان تاریخ یک ملت ایفا کند تا جایی که بتوان گفت که اگر اتفاقات آن چند ساعت روی نداده بود شاید وقایع روزهای منتهی به 22 بهمن 57 به نحو دیگری رقم می خورد.
متأسفانه فراموش کردن تاریخ و عدم جستجوی وقایع تاریخی که در سرنوشت ما نقش داشته است به یکی از عادت های ما ایرانیان تبدیل شده است که بی شک بایستی متولیان فرهنگی و آموزشی فکری به حال آن بکنند زیرا برخی از این وقایع به قدری مهم هستند که همچون یک شناسنامه و به مثابه یک کارت شناسایی برای ملتی عمل می کنند و بازخوانی هویت را شامل می شوند. شناساندن واقعۀ تاریخی «درگیری مردم جنوب استان البرز با مأموران نظامی شاه در جاده کرج - ماهدشت و روی یک پُل کوچک» را می توان از همین دست وقایع توصیف کرد که توجه به زوایای مختلف آن بسی مهم می نماید. سالها پیش و در روزهای منتهی به پیروزی انقلاب اسلامی ایران، لشکر سواره نظام و پیاده نظام کرمانشاه با هدف اینکه در تقویت حکومت نظامی علیه مردم انقلابی پایتخت سهیم باشد گروهی بالغ بر 500 سرباز را به اضافه تجهیرات مورد نظر (توپ و تانک و تفنگ و...) روانه تهران می کند. این گروه عملیاتی که برای رسیدن به پایتخت ایران بایستی شاهراه ماهدشت(مردآباد پیشین) – کرج را طی کند به ناگاه با گروهی از مردم انقلابی برخورد می کند که راه آنان را به وسیله خاکریزها و قطع درختان سد کرده بودند و تا جایی پیش می روند که در این راه چند شهید و جانباز را فدای آرمانهای خود می کنند و به هدفشان نیز نائل می شوند و اکنون مکان واقعه مذکور نیز به نام«پل شهدا» مشهور می شود. این حرکت عظیم که در چندسال اخیر فقط نامی از آن باقی مانده بود خوشبختانه در آغازین روزهای سی و پنجمین سالگرد انقلاب اسلامی توسط مسئولان ذیربط احیا شد و در جهت شناسایی آن به مردم استان البرز و کشورمان، اقداماتی شایسته به عمل آمد. در همین رابطه گفتگویی را انجام دادیم با معاون فرهنگی - اجتماعی شهر ماهدشت کرج تا ما را هرچه بیشتر در جریان این واقعه که نقش بی بدیلی در جریان انقلاب داشته است، بگذارد.
موانع ایجاد شده توسط مردم باعث توقف سواره نظام می شود
معاون فرهنگی-اجتماعی شهردار ماهدشت کرج که یکی از متولیان برگزاری مراسم یادبود واقعه پل شهداست در رابطه با جریان یاد شده به خبرنگار مهر می گوید: آنچه تحقیقات ما در این زمینه بازگو می کند این است که مردم ماهدشت یا همان مردآباد قدیم به همراه مردم عباس آباد و برخی از روستای های اطراف از جمله «روستای راشته» این واقعه را آفریدند. حسین ایلیات ادامه می دهد: در واقع اهالی شهرها و روستاهای مذکور در جریان روزهای نخست انقلاب اسلامی و یا به عبارتی بهتر روز نوزدهم بهمن 1357 در مقابل لشگر کرمانشاه یعنی لشگری که می خواست در جهت تقویت حکومت نظامی ماموران شاه به پایتخت فرستاده شود می ایستد و به اصطلاح این اقدام را با هر وسیله ای که می توانست دفع می کند. ایلیات اضافه می کند: این افراد با جوش دادن و نصب نرده هایی بر روی پلهای مسیر، درست کردن خاکریز و قطع درختان و تیرهای چوبی در صدد مسدود کردن مسیر (جاده ماهدشت-کرج) برمی آیند تا لشکر پیاده نظام و سواره نظام از ادامه حرکت باز بماند یا حداقل حرکتش کُند شود و در نتیجه این حرکت، تهرانی ها بتوانند حرکت خود را در جهت انقلاب تکمیل کنند. به گفته این مسئول تلاشهای مردم در جریان واقعه پل شهدا در ابتدا باعث می شود که سواره نظام در مسیر توقف کند (یعنی در نقطه ای که امروز به نام میدان آزادگان و در ورودی خیابان مهران ماهدشت قرار دارد) و پیاده نظام بدون حمایت سواره نظام به حرکت خود ادامه دهد. ولی در ساعاتی بعد سواره نظام نیز موفق می شود تا موانع ایجاد شده توسط مردم را از پیش روی خود بر دارد و به مسیر خود ادامه دهد(این اتفاقات در روز نوزدهم بهمن 1357 رخ می دهد).
اما طبق گفته های ایلیات در ادامه نیز مردم ناامید نمی شوند و باز هم به تلاشهای خود برای بازداشتن حرکت لشگر یاد شده ادامه می دهند. در این هنگام در روز بیستم بهمن 57، اهالی عباس آباد محمدشهر و روستاهای اطراف نیز به یاری ماهدشتی ها می شتابند و آنان را در این حرکت شگفتی ساز یاری می دهند.
وقتی عزم انقلابی ها نظامیان را از ادامه حرکت باز می دارد
معاون فرهنگی-اجتماعی شهردار ماهدشت کرج در ادامه توضیحاتش می افزاید: به هر ترتیب نظامیان مذکور هرطور که هست خود را به پلی که امروز با نام «پل شهدا» می شناسیم می رسانند ولی در همین جاست که حضور مردم به حداکثر می رسد و پیاده نظام و سواره نظام از ادامه دادن مسیر بازمی ماند. حسین ایلیات اضافه می کند: در واقع کار به جایی می رسد که پس از توقف چندین ساعته در نقطه پل شهدا آذوقه و تغذیه نظامیان به پایان می رسد که همین امر موجب می شود که آنان متوسل به پرتاپ گلوله و استفاده از اسلحه شوند. این مسئول ادامه می دهد: بر حسب همین اتفاق و بواسطه استفاده از اسلحه کُلت و تیراندازی به دو نفر از هموطنان به نامهای یوسف ترابی و علی اکبر طهماسبی به شهادت می رسند و همچنین سربازی هم که در آن هنگام به مردم پیوسته بود نیز هدف گلوله نظامیان قرار می گیرد و شهید می شود. همچنین در این بین تعدادی از مردم انقلابی هم زخمی و جانباز می شوند که خوشبختانه برخی از آنها امروز حضور دارند و می توانند خیلی بهتر ماجرا را تعریف کنند. وی می افزاید: اما هر طور که هست مردم با مقاومت هرچه تمام تر این بار موفق می شوند که از پیشروی نظامیان جلوگیری کنند و بسیاری از سربازان را هم با حرکت انقلابی خود همگام کنند تا جایی که خیلی از سربازان به طرفداری و حمایت از مردم برمی خیزند. ایلیات خاطرنشان می کند: در اتفاقات روی داده مردم قصد حمله به سربازان نداشتند و فقط برای جلوگیری از حرکت آنها اقدام می کردند و اقداماتشان کاملاً دفاعی بوده است و برای همین هم سربازان به حمایت از آنها درمی آمدند.
در جستجوی حلقه