پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

سپیدار آنلاین: وعده‌های توخالی و شاید بی اساس برخی از مسئولان در البرز کام شیرین خبرنگاران را در روز خبرنگار به تلخی کشاند، اما باز هم می‌گوییم خبرنگار لبخند بزن نگاه مردم به قلم توست.
مراسم روز خبرنگار امسال نیز در استان البرز برگزار شد اما آن همه وعده وعید و برگزاری جلسات ستاد روز خبرنگار و... تنها با سخنرانی برخی از مسئولان و باز هم وعده و وعیدهایشان به پایان رسید. در روز خبرنگار باز هم خبرنگاران تنها شنونده مطالب تکراری برخی از مسئولان بودند که اقدامات خود را در بوق و کرنا کرده و می‌خواستند در این روز نیز تعریفی از اقدامات خود داشته باشند تا قلم خبرنگاران بیکار نباشد. هر چند که برای برگزاری هر چه بهتر این روز تلاش‌های بسیار زیادی صورت گرفته بود، اما برخی از ناهماهنگی‌ها و عدم برنامه‌ریزی درست تلاش‌های صورت گرفته را در پس ابری پنهان کرد و نگذاشت زیبایی اقدامات انجام شده به مذاق خبرنگاران حاضر در این مراسم خوش بیاید. دعوت رسمی از خبرنگاران برای حضور در این مراسم و دادن پیامک‌هایی پشت سر هم و یادآوری برگزاری این مراسم همه خبرنگاران را به شوق آورده بود که ببینند امسال چه گلی به سرشان زده خواهد شد؟ در بدو ورود به مکان برگزاری مراسم روز خبرنگار البته با کلی جویا شدن آدرس،‌ دوستانی با در درست داشتن گل‌هایی سفید و کتاب و یک روزنامه از خبرنگاران استقبال کردند. نشستن در هوای گرم با زبان روزه و گوش دادن به صحبت‌های مسئولان و مجری برنامه کمی در این فضا طاقت فرسا بود، اما صبوری از مهم‌ترین خصایص خبرنگاران است. سخنرانی مسئولان و دادن وعده‌هایی که هر از چند گاهی تلنگری به این وعده‌ها زده می‌شود زیاد نمی‌توانست برای حاضران در جلسه خوشایند باشد چرا که خبرنگاران آن قدر مشکلات و دغدغه دارند که دیگر نداشتن بیمه، حقوق کافی و مشکلات مسکن و... را از یاد برده‌اند. تنها بسنده کردن به برگزاری جشن روز خبرنگار نمی‌تواند کوهی از مشکلات این قشر را برطرف کند بلکه گوش شنوایی می‌خواهد که متأسفانه در این مراسم هیچ کس حاضر به شنیدنش نشد. فضای این مراسم آنقدر کسل کننده و ملال آور شده بود که عده‌ای از خبرنگاران به قسمت‌های دیگر از جمله فضاهای سبز این مکان مراجعه کرده و برخی دیگر مشغول صحبت و خاطره گویی برای هم شدند. هر چند که بعضا سخنرانان با ذکر صلواتی حاضران را به گوش دادن فرا می‌خواندند اما نمی‌دانستیم بزرگداشت روز خبرنگار است یا محفل مسئولان برای سخنرانی و خواسته‌های آنان؟ سخنرانان این مراسم برای مصلحت روزگار هم که شده در ابتدا رسالت خبرنگاران را به آنها گوشزد کرده و در ادامه به پروژهایی که در دست اقدام دارند و می‌خواهند افتتاح کنند می‌رسیدند و در آخر از مسئولان کشوری درخواست اعتبارات داشتند. ما به عنوان خبرنگار نمی‌دانستیم جشن به اصطلاح باشکوه روز خبرنگار را تیتر کنیم یا خواسته مدیران استانی را درباره اختصاص اعتبارات؟ اما در یک اتفاق نظر با دیگر همکاران رسانه‌ای دریافتیم که اختصاص اعتبار، بهره‌برداری از پروژه‌های عمرانی، مترو، تونل و اتوبان همت را بارها و بارها تیتر اخبار خود کرده‌ایم، ‌حال که کسی دلش برای خبرنگاران نمی‌سوزد این بار خودمان را تیتر کنیم تا شاید گوش شنوا و چشم بینایی ما را ببیند و از دادن این همه وعده دوری کرده و به سمت اجرایی شدن پیش برود. برای لحظاتی که مجری برنامه مشغول و تعریف و تمجید از یکی از مدیران بود خبرنگاری خواست تا حداقل تریبون پایانی این مراسم را به خبرنگاران اختصاص دهند تا شاید مرهمی باشد بر ذهن آشفته خبرنگاران حاضر در این مراسم، اما مجری برنامه بدون توجه به خواسته خبرنگاران جو را چنان به سمت خود کشاند که جای احسن دارد. البته هنگامی که خبرنگاران خواسته خود را اعلام کردند یکی از مسئولان ارشد استان در یک چشم به هم زدن مراسم را ترک گفت و حتی همراهان ایشان با تندی با خبرنگاران برخورد کرده و راه را برای خروج ایشان به طرز غیراخلاقی باز کردند. خبرنگاران این استان سال‌هاست که در روز خبرنگار با چنین اقداماتی از سوی مسئولان مواجه می‌شوند و تنها قلمشان می‌تواند بیانی شفاف و روشن را داشته باشد. برای یادآوری به برخی از مسئولان می‌گویم که در سال‌های گذشته دادن کارت پستالی که روی آن کلاغی کشیده شده بود و میکروفنی نیز به دستش داده بودند مثلا می‌خواستند که با خبرنگار شوخی کنند، اما فرق توهین و شوخی را تشخیص ندادند. بالاخره این مراسم نیز به افطار نزدیک شد و یکی از همکاران با ذکر صلوات و اذان مدعوین را به میزهای چیده شده افطار دعوت کرد.
میزهایی شش نفره در تاریکی مطلق
نمی دانم شما هم این گونه هستید یا نه؟ افطار و چایی شیرینش. اما دریغ از چایی داغی که گلوی خشک روزه‌دار را نرمی ببخشد و دریغ از شکری که تلخی چای را تا حدودی از بین ببرد. این بار نیز خبرنگاران چای تلخ و سرد را نوشیدند. اما تلخی این روز با تبلیغات بسیار زیادش هرگز از یاد خبرنگاران نخواهد رفت. روز کارمند، روز پرستار، روز دانش آموز،‌ روز معلم و روز کارگر و... را خبرنگاران با دل و جان پوششی خبری می‌دهند و سعی در بیان مشکلات و رفع معضلات این قشرها دارند و چه بسا بسیاری از اخبار خبرنگاران سبب رسیدن به خواسته‌های این افراد شده، اما روز خبرنگار را چه کسانی پوشش خبری می‌دهند و چه افرادی حاضر به شنیدن سخنان این قشر دارند ما نیز نمی‌دانیم. به امید این که منزلت و شأن خبرنگاران نیز در بین برخی از مسئولان ترویج داده شود.



منبع: خبرگزاری فارس