پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

نماز جمعه این هفته شهر مهستان به امامت حجت الاسلام و المسلمین صفدری اقامه شد.
نقش بی‌بدیل حضرت خدیجه (س) در یاری پیامبر اکرم (ص)
سالروز رحلت حضرت ام‌المؤمنین خدیجه کبری (سلام‌الله‌علیها) را تسلیت عرض می‌کنیم. جایگاه این بانوی بزرگوار در تاریخ اسلام به حدی والاست که پیامبر اکرم (ص) درباره ایشان فرمودند: *"این مثل خدیجه؟ کجاست مثل خدیجه ! او در زمانی که مردم مرا تکذیب کردند، مرا تصدیق نمود. با ثروت خود مرا در راه دین خدا یاری کرد. خداوند به من دستور داد که او را به قصر زمردی که در بهشت دارد و هیچ رنج و زحمتی در آن نیست، بشارت دهم."* این سخنان پیامبر (ص) نشان‌دهنده عظمت شخصیت حضرت خدیجه (س) است که نه‌تنها به لحاظ عاطفی و معنوی بلکه از نظر مالی و اجتماعی، پشتیبان رسالت الهی بود. او در شرایطی که دشمنان اسلام پیامبر (ص) را آزار می‌دادند و راه را بر او می‌بستند، تمام دارایی خود را در راه خدا صرف کرد و به پای آرمان‌های اسلام نهاد.
جایگاه زن در ارزش‌گذاری اسلامی
اسلام در ارزش‌گذاری انسانی، جنسیت را معیار برتری نمی‌داند. در نگاه اسلام، ملاک ارزشمندی انسان نه زن بودن است و نه مرد بودن، بلکه ایمان، تقوا و عمل صالح است. تساوی زن و مرد در ارزش‌های انسانی و اسلامی از مسلمات دین است و قرآن نیز بر این مسئله تأکید دارد. نمونه بارز این نگاه توحیدی را می‌توان در معرفی الگوهای ایمانی توسط خداوند دید. در طول تاریخ، بسیاری از انبیا، صلحا و اولیا آمده و رفته‌اند، اما هنگامی که خداوند می‌خواهد برای مردم نمونه‌ای از ایمان و استقامت ارائه کند، دو زن را به‌عنوان الگوی جاودان معرفی می‌کند: آسیه، همسر فرعون که با وجود زندگی در قصر طاغوت، ایمان خود را حفظ کرد و در برابر ظلم ایستاد، و حضرت مریم (س) که نمونه‌ای از پاکدامنی و بندگی خداست.
این انتخاب نشان می‌دهد که در پیشگاه الهی، جنسیت معیار نیست، بلکه ایمان و پایبندی به ارزش‌های الهی است که انسان را به مقامات والا می‌رساند. حضرت خدیجه (س) نیز یکی از این زنان برگزیده است که با ایثار و فداکاری خود، در مسیر رسالت پیامبر (ص) نقشی بی‌بدیل ایفا کرد.
اجرای قانون، وظیفه دولت است
قانون عفاف و حجاب، پیش از آنکه یک مصوبه کشوری باشد، حکمی الهی است که در مبانی اسلامی بر آن تأکید شده است. این حکم دینی، علاوه بر اینکه ریشه در اعتقادات اسلامی دارد، به‌عنوان یک قانون مصوب نیز در نظام جمهوری اسلامی ایران لازم‌الاجراست. بر این اساس، دولت موظف به اجرای قانون است و حق قانون‌گذاری یا نادیده گرفتن قوانین مصوب را ندارد. هرگونه کوتاهی در اجرای این قانون، به معنای عدول از مسئولیت قانونی و شرعی خواهد بود.
ارزش‌های اسلامی، محور انقلاب اسلامی
مردم ایران، در اکثریت خود، مسلمانانی مؤمن و پایبند به مبانی اسلامی هستند. انقلاب اسلامی نیز با هدف تحقق ارزش‌های الهی شکل گرفت و در این مسیر، هزاران شهید تقدیم اسلام شد. این شهدا جان خود را در راه دفاع از احکام الهی فدا کردند و آرمان‌های آنان، همچنان برای ملت ایران ارزشمند و غیرقابل‌چشم‌پوشی است.
چالش اجرای قانون و رویکرد نظام اسلامی
در این میان، اقلیتی که نه اسلام را پذیرفته‌اند و نه انقلاب را، با حمایت ضدانقلاب خارج‌نشین و تحت فشار استکبار جهانی، تلاش دارند تا با ایجاد ناهنجاری‌های اجتماعی، ارزش‌های اسلامی را زیر سؤال ببرند. اما پرسش اساسی اینجاست: اگر دولت بخواهد «رعایت حال مردم» را در نظر بگیرد، باید به اکثریتی که انقلاب کردند، شهید دادند و به اسلام پایبندند توجه کند، یا اقلیتی که نه‌تنها به مبانی اسلامی و انقلابی اعتقاد ندارند، بلکه به قانون‌شکنی و همسویی با دشمنان انقلاب روی آورده‌اند؟ نظام اسلامی، بر اساس مسئولیت شرعی و قانونی خود، باید در حمایت از ارزش‌های اسلام و انقلاب، از هرگونه مماشات با قانون‌شکنان پرهیز کند. خون شهدا، راه شهدا و ایمان مؤمنان واقعی، هرگز اجازه نخواهند داد که احکام الهی توسط عده‌ای قلیل نادیده گرفته شود.
شهدا؛ پرچم‌داران ایمان و ایثار
۲۲ اسفند، سالروز تأسیس بنیاد شهید، به‌عنوان روز بزرگداشت شهدا نام‌گذاری شده است؛ روزی برای پاسداشت جان‌فشانی‌هایی که انقلاب اسلامی را استوار نگه داشت. امام خمینی (رحمت‌الله‌علیه) در بیانی از اهمیت شناخت راه شهدا می‌فرماید: *"۵۰ سال عبادت کردید، خدا قبول کند، بروید یک‌بار هم این وصیت‌نامه‌ها را بخوانید."* این توصیه امام (ره) نشان‌دهنده جایگاه والای وصیت‌نامه‌های شهدا به‌عنوان منشور معنوی انقلاب است. در این وصیت‌نامه‌ها، حقیقت ایمان، انگیزه‌های والای مجاهدت و آرمان‌هایی که شهدا برای تحقق آن از جان خود گذشتند، منعکس شده است. هر سطری از این وصایا، بازتابی از اراده‌ای است که جوانان این سرزمین را به میدان‌های نبرد کشاند، تا از اسلام و ارزش‌های الهی دفاع کنند.
پیام جاودانه امام و شهدا
امام خمینی (ره) و شهدا، پیامی روشن و ماندگار برای ملت ایران به جا گذاشته‌اند: *«اگر می‌خواهید خدا را از خودتان راضی کنید، اگر می‌خواهید وجودتان در راه خدا مفید واقع شود، اگر می‌خواهید مقاصد و اهداف عالی الهی درباره عالم آفرینش تحقق یابد، باید خودتان را در مقابل اهداف الهی نادیده بگیرید.»* این پیام، جوهره ایثار و ازخودگذشتگی است؛ حقیقتی که در تاریخ بارها به اثبات رسیده است. هرجا که بندگان مؤمن خدا از خواسته‌های شخصی خود گذشته‌اند و خود را وقف اهداف الهی کرده‌اند، *کلمه‌الله* پیروز شده است، و هرجا که سستی و تردید رخنه کرده، *کلمه باطل* غلبه یافته است.
ادامه راه شهدا، وظیفه‌ای همگانی
شهدای انقلاب و دفاع مقدس، درس ازخودگذشتگی را با خون خود نگاشتند و امروز، این وظیفه بر دوش نسل‌های بعدی است که این پیام را بشنوند و به آن عمل کنند. هر یک از ما در قبال خداوند، بندگان خدا و اراده الهی، مسئولیت داریم که با ایثار و تعهد، راهی را که شهدا گشودند، ادامه دهیم. روز بزرگداشت شهدا، تنها یک مناسبت تقویمی نیست؛ بلکه فرصتی است برای بازخوانی راه و آرمان‌هایی که پایه‌های انقلاب اسلامی را مستحکم ساختند.
وقتی دوستی با آمریکا بی‌ارزش می‌شود
دیدار اخیر ولودیمیر زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، با دونالد ترامپ به یک نمونه عبرت‌آموز در عرصه دیپلماسی بین‌المللی تبدیل شده است. در این ملاقات، ترامپ و معاونش چنان زلنسکی را تحقیر کردند که حتی برخی رسانه‌های آمریکایی نیز به این برخورد واکنش نشان دادند و آن را غیرقابل‌قبول دانستند. اوکراین، به‌عنوان یکی از متحدان کلیدی آمریکا، در سال‌های اخیر با حمایت ۱۰۰ درصدی واشنگتن وارد جنگی سخت و فرسایشی با روسیه شد. اما اکنون، ترامپ که روزی از اوکراین به‌عنوان شریک راهبردی آمریکا یاد می‌کرد، زلنسکی را به‌راحتی کنار می‌زند و حتی او را برای روسیه قربانی می‌کند. این رفتار، نمونه‌ای از سیاست‌های واشنگتن است که در آن، هیچ ائتلافی دائمی نیست و تنها چیزی که اهمیت دارد، منافع لحظه‌ای آمریکا است.
سرنوشت هم‌پیمانان آمریکا؛ از اوکراین تا دیگر کشورها
زلنسکی و دولت اوکراین، در سال‌های گذشته کاملاً مطیع سیاست‌های آمریکا بودند و با تمام ظرفیت، اهداف واشنگتن را دنبال کردند. اما امروز، شاهد آن هستند که زمانی که دیگر برای آمریکا فایده‌ای ندارند، به‌راحتی کنار گذاشته می‌شوند. این ماجرا، تنها محدود به اوکراین نیست؛ در طول دهه‌های گذشته، بسیاری از کشورهایی که بر روی دوستی با آمریکا حساب باز کردند، سرنوشتی مشابه پیدا کردند.
درس عبرت برای ایران
با چنین سابقه‌ای، چگونه می‌توان تصور کرد که مذاکره با آمریکا—چه مستقیم و چه غیرمستقیم—نتیجه‌ای متفاوت داشته باشد؟ آیا می‌توان به کشوری که حتی نزدیک‌ترین متحدان خود را قربانی منافع زودگذرش می‌کند، اعتماد کرد؟ تجربه نشان داده است که آمریکا، در روابط بین‌المللی خود، تنها به‌دنبال تأمین منافع خود است و هرگاه که نیازی به یک کشور نداشته باشد، آن را به حاشیه می‌راند. سرنوشت اوکراین، زلنسکی و دیگرانی که به دوستی با آمریکا دل خوش کرده بودند، نشان می‌دهد که وابستگی به قدرت‌های زیاده‌خواه نه‌تنها امنیتی به همراه ندارد، بلکه در نهایت، به تحقیر و خفت منجر خواهد شد.
معاهده‌ای در راستای منافع چه کسانی؟
بحث امضای معاهده‌ای برای محدودیت یا ممنوعیت سلاح‌های متعارف، به‌ویژه در حوزه موشکی، سؤالات جدی را درباره پشت پرده این توافق مطرح می‌کند. آیا چنین معاهده‌ای چیزی جز اجرای خواسته‌های آمریکا و رژیم صهیونیستی است؟ آیا کاهش توان دفاعی کشور، به‌ویژه در حوزه موشک‌های دوربرد که یکی از مؤلفه‌های اصلی بازدارندگی ایران است، هدفی جز تأمین امنیت دشمنان جمهوری اسلامی دارد؟ بدیهی است که آمریکا و متحدانش هیچ‌گاه خواهان قدرت گرفتن کشورهای مستقل نبوده‌اند. اگر ایران قدرت موشکی خود را کاهش دهد، آیا تضمینی وجود دارد که دشمنان، به‌جای افزایش فشار، از مواضع خود عقب‌نشینی کنند؟ تجربه تاریخی نشان داده است که هر گاه یک کشور در برابر زیاده‌خواهی‌های غربی‌ها عقب‌نشینی کرده، نتیجه‌ای جز افزایش فشار و تحریم دریافت نکرده است.
قدرت نظامی، تنها راه حفظ امنیت کشور
امروز، همه کشورهایی که استقلال خود را حفظ کرده‌اند، به یک اصل اساسی پی برده‌اند: *قدرت نظامی، ضامن بقا و امنیت است.* اگر آمریکا و اروپا در مقابل روسیه توان مقابله ندارند، علت آن چیزی جز اقتدار نظامی روسیه نیست. این واقعیت را همه درک کرده‌اند، اما جای تعجب است که برخی در داخل کشور، همان حرف‌های دشمن را تکرار می‌کنند و خواسته‌های او را در داخل عملی می‌سازند. تجربه نشان داده است که دشمنان جمهوری اسلامی، نه با مذاکره، نه با امتیازدهی و نه با خلع سلاح راضی نمی‌شوند. آنها به‌دنبال تضعیف تدریجی ایران هستند و هدف نهایی‌شان، از میان برداشتن اقتدار ملت ایران است. در چنین شرایطی، کاهش توان نظامی و موشکی کشور نه‌تنها امنیت نمی‌آورد، بلکه دشمن را برای فشارهای بیشتر جسورتر می‌کند.
افزایش قدرت نظامی، نه عقب‌نشینی
در دنیای امروز، کشوری که قدرت بازدارنده نداشته باشد، محکوم به پذیرش تحمیل‌های دشمنان است. *اقتدار نظامی، دشمن را از تجاوز بازمی‌دارد، امنیت ملی را تضمین می‌کند و عزت کشور را حفظ خواهد کرد.* هرگونه عقب‌نشینی در این زمینه، نتیجه‌ای جز آسیب‌پذیرتر شدن کشور در برابر تهدیدات خارجی نخواهد داشت.
درهای آسمان گشوده می‌شود
ماه رمضان، ماهی است که درهای رحمت و مغفرت الهی به روی بندگان گشوده می‌شود. پیامبر اکرم (ص) در حدیثی فرمودند: *"إِذَا دَخَلَ شَهْرُ رَمَضَانَ فُتِحَتْ أَبْوَابُ السَّمَاءِ"؛* زمانی که ماه رمضان وارد می‌شود، درهای آسمان باز می‌شود (صحیح بخاری). در این ماه، لحظات ناب نیایش و استغفار، فرصتی استثنایی برای اصلاح رابطه با خداوند و بهره‌گیری از برکات دعا فراهم می‌آورد. دعا در این ماه، همچون زمزمه عاشقانه بنده‌ای است که به درگاه مولای کریم خود دست نیاز بلند کرده و با اشک و خضوع، حاجات خود را طلب می‌کند.
دعا؛ سلاح مؤمن و راهگشای زندگی
دعا، ارتباطی مستقیم بین انسان و پروردگار عالم است. در روایات اسلامی از دعا به‌عنوان *سلاح مؤمن* یاد شده است. امام علی (ع) می‌فرمایند: "الدُّعَاءُ سِلَاحُ الْمُؤْمِنِ وَ عِمَادُ الدِّينِ وَ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَ الْأَرْضِ"؛* دعا، سلاح مؤمن، ستون دین و نور آسمان‌ها و زمین است. چرا دعا چنین جایگاهی دارد؟ زیرا دعا، نشان‌دهنده نیاز بنده به خداوند و اعتراف به فقر مطلق انسان در برابر قدرت لایزال الهی است. قرآن کریم در این‌باره می‌فرماید: *"وَ قَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ"* (سوره غافر، آیه 60)؛ پروردگار شما فرمود مرا بخوانید تا شما را اجابت کنم.
لحظات خاص استجابت دعا در ماه رمضان
ماه رمضان دارای لحظات ویژه‌ای است که دعا در آن‌ها به اجابت نزدیک‌تر می‌شود: - سحرگاهان: پیامبر اکرم (ص) فرمودند: *"إِنَّ لِلَّهِ عُتَقَاءَ فِي كُلِّ لَيْلَةٍ مِنْ رَمَضَانَ"*؛ خداوند در هر شب رمضان، گروهی را از آتش جهنم آزاد می‌کند (مسند احمد). - هنگام افطار: امام صادق (ع) می‌فرمایند: *"إِنَّ لِلصَّائِمِ عِنْدَ إِفْطَارِهِ دَعْوَةً لَا تُرَدُّ"*؛ برای روزه‌دار، هنگام افطار دعایی است که رد نمی‌شود (الکافی). - شب‌های قدر: اوج استجابت دعا در شب‌های قدر است که سرنوشت انسان‌ها برای سال پیشِ رو رقم می‌خورد.
آداب دعا برای نزدیکی به اجابت
برای اینکه دعاهایمان به اجابت نزدیک‌تر شود، رعایت برخی آداب توصیه شده است: - اخلاص در دعا: خداوند در توصیف بندگان خاص خود می‌فرماید: *"إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَ يَدْعُونَنَا رَغَبًا وَ رَهَبًا"* (سوره انبیاء، آیه 90). - ذکر صلوات بر محمد و آل محمد (ص): امام صادق (ع) می‌فرمایند: *"كُلُّ دُعَاءٍ مَحْجُوبٌ حَتَّى يُصَلَّى عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ"* (الکافی). - یقین به اجابت: امام علی (ع) می‌فرمایند: *"ادْعُوا اللَّهَ وَ أَنْتُمْ مُوقِنُونَ بِالْإِجَابَةِ"*؛ خدا را بخوانید در حالی که به اجابت او یقین دارید.
ماه رمضان، بهترین فرصت برای دعا، راز و نیاز و تقویت ارتباط با پروردگار است. بیایید از این فرصت گران‌بها بهره ببریم، برای خود، خانواده، جامعه اسلامی و همه مظلومان عالم دعا کنیم و از خداوند بخواهیم که ما را از برکات این ماه محروم نکند.