صفحه اصلي > یادداشت > دزفول، نماد ایستادگی؛ روایتی از پایداری در چهارم خرداد
دزفول، نماد ایستادگی؛ روایتی از پایداری در چهارم خردادامروز, 08:05. نويسنده: monshi |
![]() چهارم خرداد، بهعنوان روز مقاومت و پایداری در تقویم رسمی ایران، یادآور رشادتهای مردم دزفول در دوران دفاع مقدس است. شهری که در سختترین روزهای تاریخ معاصر، در برابر هجوم موشکهای دشمن خم به ابرو نیاورد و به اسطورهای از استقامت ملی تبدیل شد. سمانه حسینی /در تقویم جمهوری اسلامی ایران، چهارم خرداد، روزی است که به نام مقاومت و پایداری، بهویژه به نام دزفول، شهر خون و ایثار ثبت شده است. این روز نه تنها یک مناسبت نمادین، بلکه بخشی از حافظه ملی ماست؛ حافظهای آمیخته با حماسه، ایمان و غیرتی که از دل خاک خوزستان برخاست و جهانیان را به تحسین واداشت.دزفول، در طول هشت سال جنگ تحمیلی، بهطور مداوم در معرض سنگینترین حملات موشکی و توپخانهای دشمن قرار داشت. بیش از ۱۷۶ موشک زمین به زمین، هزاران گلوله توپ، راکت و خمپاره بر سر این شهر فرود آمد؛ اما مردم دزفول، نهتنها شهر را ترک نکردند، بلکه زندگی را با صلابت ادامه دادند. مدارس باز ماند، مساجد پرشورتر شد، و بازارها همچنان فعال بودند. مقاومت مردمی، بهویژه از سوی زنان، نوجوانان و پیران، چهرهای نو از فرهنگ ایثار و پایداری را به نمایش گذاشت.شاید در کمتر نقطهای از دنیا بتوان سراغ داشت که شهری در دل موشکباران، تخلیه نشود و ساکنانش با ارادهای آهنین، خود را مدافع خاک و ناموس خود بدانند. همین ایستادگی بود که دزفول را به الگویی از مقاومت بدل کرد و موجب شد تا امام خمینی (ره) در توصیف این شهر بفرمایند: "دزفول دین خود را به اسلام ادا کرد."۴ خرداد، صرفاً یادآور گذشته نیست؛ بلکه نمادی است از فرهنگی که باید در آینده نیز زنده بماند. فرهنگ مقاومت، یعنی ایستادگی در برابر ناملایمات، حفظ کرامت انسانی، دفاع از استقلال و عزت ملی، و امید به آیندهای روشن، حتی در دل تاریکیها.امروز که جامعه ایرانی درگیر مسائل گوناگونی از جنس اقتصادی، فرهنگی و اجتماعی است، بازخوانی مفهوم مقاومت میتواند راهگشا باشد. مقاومت دزفول در دهه ۶۰، به ما میآموزد که در دل بحران نیز میتوان با اتحاد، ایمان و همبستگی ملی، از پیچیدهترین چالشها عبور کرد.بزرگداشت چهارم خرداد، فرصتی برای قدردانی از خانوادههای شهدا، جانبازان، و مردم فداکار دزفول است. اما در عین حال، وظیفهای بر دوش رسانهها، دستگاههای فرهنگی و آموزشی قرار میدهد که این میراث ارزشمند را به نسلهای آینده منتقل کنند. نسلی که اگر بداند آرامش امروز چگونه بهدست آمده، قدردانتر و آگاهتر خواهد بود.در پایان، باید گفت چهارم خرداد، نه فقط متعلق به دزفول، بلکه روز همه ایرانیان است؛ روز تجلیل از ارادهای که در برابر موشک ایستاد، اما هرگز در برابر ظلم، تهدید و تحقیر، سر فرود نیاورد. این روز، سند افتخاری است برای ملتی که همواره نشان داده، در بزنگاههای تاریخی، راه عزت را برگزیده است. بازگشت |