صفحه اصلي > یادداشت > صنایع سبز و انرژی پاک؛ آیندهای ناگزیر برای توسعه پایدار
صنایع سبز و انرژی پاک؛ آیندهای ناگزیر برای توسعه پایداردیروز, 08:50. نويسنده: monshi |
در عصر بحرانهای زیستمحیطی، کاهش منابع فسیلی و شدتیافتن تغییرات اقلیمی، عبور از الگوهای سنتی مصرف انرژی و تولید صنعتی دیگر نه یک انتخاب، بلکه ضرورتی گریزناپذیر برای بقا و رشد در جهان امروز است. احسان فلاحت پیشه/ صنایع سبز و انرژیهای پاک در همین راستا بهعنوان راهحلهایی پیشرو، مسیر حرکت کشورها را بهسوی توسعه پایدار هموار میسازند؛ توسعهای که همزمان به محیط زیست احترام میگذارد، بهرهوری را افزایش میدهد و از منظر اقتصادی نیز سودآور است.صنایع سبز به مجموعهای از فعالیتهای صنعتی اطلاق میشود که در طراحی، تولید و توزیع محصولات خود، کمترین آسیب را به منابع طبیعی و محیطزیست وارد میکنند. آنها با بهرهگیری از فناوریهای نوین و روشهای مدیریت نوآورانه، مصرف انرژی و مواد اولیه را کاهش داده، آلایندگی را به حداقل میرسانند و بازیافت منابع را در اولویت قرار میدهند. از استفاده از مصالح پایدار در ساختوساز، تا طراحی کارخانههای کمکربن، این صنایع تلاش میکنند تعادل میان تولید اقتصادی و مسئولیتپذیری زیستمحیطی را برقرار کنند.در کنار این تحولات صنعتی، توسعه انرژیهای پاک نقش کلیدی در انتقال به اقتصاد سبز دارد. انرژیهایی مانند خورشیدی، بادی، زمینگرمایی، زیستتوده و حتی هیدروژن سبز، بهعنوان جایگزینهای پایدار برای سوختهای فسیلی، نهتنها به کاهش گازهای گلخانهای کمک میکنند، بلکه امنیت انرژی را نیز افزایش میدهند. برخلاف منابع فسیلی که محدود، آلاینده و گاه سیاسیمحور هستند، انرژیهای پاک از منابع طبیعی تجدیدپذیر بهره میگیرند و در برابر بحرانهای ژئوپولیتیک مقاومت بیشتری دارند.ایران بهلحاظ جغرافیایی و طبیعی، از ظرفیتهای کمنظیری در حوزه انرژیهای تجدیدپذیر برخوردار است. مناطق جنوبی و مرکزی کشور با میانگین بیش از ۳۰۰ روز آفتابی در سال، بستری ایدهآل برای توسعه نیروگاههای خورشیدی فراهم کردهاند. از سوی دیگر، بادهای مداوم در شرق کشور بهویژه در منطقه سیستان و بلوچستان، امکان احداث مزارع بادی در مقیاس وسیع را فراهم میسازد. انرژی زمینگرمایی در نواحی آتشفشانی شمالغرب کشور نیز پتانسیلی مغفولمانده است که در صورت سرمایهگذاری مناسب، میتواند بخشی از نیاز انرژی کشور را تأمین کند.با وجود این ظرفیتها، توسعه صنایع سبز و انرژیهای پاک در ایران با چالشهایی جدی مواجه است؛ از جمله کمبود حمایتهای دولتی، ضعف در زیرساختهای فناوری، نبود مشوقهای مالی، و عدم ثبات در سیاستگذاریهای کلان. از سوی دیگر، وابستگی اقتصاد کشور به درآمدهای نفتی، مانعی ساختاری برای چرخش بهسوی انرژیهای جایگزین محسوب میشود. با این حال، تجربه جهانی نشان داده که اراده سیاسی، سرمایهگذاری هدفمند و تعامل با بخش خصوصی و بینالمللی میتواند مسیر این تحول را تسریع کند.افزون بر مزایای محیطزیستی و اقتصادی، رشد صنایع سبز میتواند منبعی مهم برای اشتغالزایی پایدار در حوزههایی مانند تولید تجهیزات انرژی پاک، مدیریت پسماند، کشاورزی هوشمند و حملونقل سبز باشد. این تحولات میتواند به بهبود کیفیت زندگی، ارتقاء سطح سلامت عمومی و کاهش هزینههای ناشی از آلودگی هوا و بیماریهای مرتبط منجر شود.گذر به صنایع سبز و انرژی پاک نه صرفاً یک استراتژی زیستمحیطی، بلکه ضرورتی استراتژیک برای تضمین آیندهای پایدار و مقاوم در برابر بحرانهای اقتصادی و اقلیمی است. ایران با سرمایهگذاری هوشمندانه، اصلاح سیاستها و تقویت همکاریهای بینالمللی میتواند ضمن کاهش آسیبهای زیستمحیطی، جایگاه خود را در اقتصاد جهانی آینده نیز تثبیت کند. در نهایت، توسعه سبز تنها راهی برای حفاظت از طبیعت نیست، بلکه راهی برای نجات اقتصاد و تضمین رفاه نسلهای آینده است. بازگشت |