صفحه اصلي > یادداشت > نشاط و تاثیر آن بر رشد و شکوفائی استعدادها
نشاط و تاثیر آن بر رشد و شکوفائی استعدادها6 تیر 1392. نويسنده: monshi |
 سپیدار آنلاین: شادابی، تحرک ، پویایی و ... از ویژگی های نسل جوان است و موافق طبع و مقتضیات فطری اوست. خمودگی، سستی، انزوا، بی تحرکی، غمناکی، پژمردگی، آفت بزرگ و مانع عظیم رشد و شکوفایی و خلاقیت و کارآمدی نسل جوان است. جلوگیری از نشاط و شادابی جوانان و نوجوانان و جلوگیری از بروز احساسات و هیجانات عاطفی آنان ، موجب سرخوردگی و بروز بیماری حقارت و عقده های روحی و روانی آنان است . انبساط روحی یکی از متغیرهای موثر در شکل گیری شخصیت کودکان و نوجوانان است و بالعکس ، اضطراب و تشویش خاطر عامل مهمی در توقف استعدادهاست. روانشناسان حالت شادی را نتیجه عمل هماهنگ و منسجم و سامان یافته همه عواطف یک فرد می دانند و معتقد هستند که آرامش روحی زمینه های باروری خرد و اندیشه را به وجود می آورد ، چنانچه فردوسی گوید: چو شادی بکاهد ، بکاهد روان خرد گردد اندر میان ناتوان. امروزه تحقیقات مربوط به اعصاب و روان نشان داده است که یادگیری انسان و ساماندهی رفتار کودک در گرو نشاط و شادابی و هیجانات مثبت اوست و خلاقیت و شکوفایی استعدادها در گرو نشاط و انبساط روحی انجام می شود . چنانچه خود من نیز به عنوان دبیر ریاضی مقطع راهنمایی با ایجاد حداکثر نشاط در کلاس درسم موفق به کشف استعدادهای زیادی در دانش آموزان عزیزم شده ام که تا این زمان حتی خود دانش آموزان هم به این انگیزه های نهفته شان هیچ توجهی ننموده بودند و خیلی راحت احساس درماندگیشان در حل سوالات ریاضی به راحتی و پس از گذشت مدت زمان کوتاهی به احساس شادابی و وجودی سرشار از انرژی تبدیل شده است ، لذا اگر ما شرایط و زمینه را برای ابراز هیجانات و تخلیه احساسات بوجود نیاوریم زمینه را برای اختلالات روانی و رنجوری و افسردگی نوجوانمان فراهم کرده ایم. تجلی ظاهری هیجانات درونی: با توجه به این که نشاط و سرور مانند هر هیجان و احساس دیگر تجلی ظاهری ویژه ای دارد ، مثلا تظاهر شادی گاهی در خنده ، گاهی در دست زدن و گاهی در فریاد و از جا پریدن جلوه می کند. ما نباید از این تجلیات درونی برداشت های منفی و غلط داشته باشیم و اگر دانش آموزان و یا فرزندانمان به خاطر ابراز خوشحالی از یک پیروزی و یا برای انجام تشویق در یک موضوع مورد علاقه خود فریاد یا دست زدند آنان را از کار منع کنیم بلکه لازم است همراه آنان شویم . چرا آنان فریاد شادی و خوشحالی و هورا سر ندهند ؟ پس آنان چگونه احساسات و عواطف خود را نشان دهند و تخلیه کنند ؟آیا اگر چنین کنند جرمی مرتکب شده اند ؟ قطعا خیر . متاسفانه ما گاهی برخی از مسائل را با هم جا به جا می کنیم و در کاربرد برخی از ممنوعیتها و جواز ها اشتباه می کنیم و موضوعی را که مربوط به مسائل دیگر است بدون جهت به جای دیگر تعمیم می دهیم . خداوند هیچ استعدادی را در ذات انسان قرار نداده است ، مگر اینکه برای آن علت و فوائدی منظور نموده ات و سرکوب استعدادها و غرائز به معنای هجو و لغو بیهوده است پنداشتن اراده خداوند در نهادن این استعدادها در ذات و نهاد انسان است. بنابر این کار معلم ، وظیفه مربی و رسالت تعلیم و تبیت در این ، سرکوب غرائز نیست ، بلکه شناسایی استعدادها و سپس هدایت و جهت دادن آنها در مسیر اراده و تدبیر خداوند است. البته این کار سختی است و بسیار مهم و متاسفانه مسئولان تعلیم و تربیت در این رابطه دو مشکل بنیادین دارند : برخی به خاطر نگاه های تک بعدی خود ، مشکل بینشی و نگرشی نسبت به فلسفه ی وجودی استعدادها دارند و برخی دیگر مشکل روشی دارند یعنی در کاربرد ها استعدادها در زمان و مکان و موقعیت های ویژه اشتباه می کنند و نمی توانند دانش آموزان را به نحوی آموزش دهند که در کجا شادی و غم تا کجاست؟ مرزهای مجاز و غیر مجاز آن تا چه حد است؟ متاسفانه دیده می شود به خاطر تربیت غلط در جایی که بچه ها باید با نشاط باشند آنها را به سکوت و فروکش کردن احساسات و هیجانات وادار می کند و در جایی که باید متین و آرام باشند به ابراز احساسات بی جا و غیر منطقی می پردازند. نشاط پایدار: بازگشت |