پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

انتقاد ، تخریب نیست. انتقاد ساده ترین، کم هزینه ترین و منطقی ترین راه برای برطرف کردن معایب است. واژه انتقاد، گاه مسئول کم حوصله ای را می رنجاند و پیغام می دهد ما که داریم زحمت می کشیم، چرا انتقاد می کنید!
انتقاد حتی انگشت نهادن بر همین زود رنجی ها و نازک دلی هاست. انتقاد، کاستی ها و تاخیرهای غیر موجه و دوباره کاریها را می نمایاند. هزینه تراشی ها و معایب پنهان و آشکار تشکیلات شهری اداری را بروز می دهد و تلنگری است بر در جا زدن و باری بهر جهت با بودجه عمومی، روز را به شب رساندن.
آنکه مستخدم دولت و خادم مردم است، باید مسئولیت شغل و جایگاه خود را نسبت به پاسخگویی در برابر مردم بداند و در یابد که رسانه ها، دیدگان باز جامعه هستند و مردم جامعه، سره را از نا سره تشخیص می دهند.
انتقاد، هموار، سازی مسیر پر مخاطره و پر مشقت سازندگی و توسعه و پیشرفت و حرکت رو به کمال است. اصلاح رفتار ها، کردارها و رفع خمودگی، به آسانی صورت نمی گیرد.
در پس هوشمندی و صبوری مسئولان اجرایی نسبت به تحمل دیدگاههای حرفه ای و متعهدانه روزنامه نگاران و ناظران دلسوز است که ناهنجاریها کاهش مییابد و روند رشد برنامه های عمرانی و فرهنگی و اجتماعی شتاب می گیرد و آثار مثبت آن جامعه را متحول و دیگر گون می سازد .
روزنامه نگار حرفه ای، هرگز ، هرگز ، هرگز خلاف مصالح جامعه نمی خواهد و نمی پوید. وقتی زمینه کار او محدود باشد، آن که اهل خلاف و سو استفاده است، میدان تاخت و تاز پیدا می کند و استحکام روابط اجتماعی آسیب پذیر می شود. اینکه ادارات دادگستری انباشته از پرونده های خلافکاران و زندانها انباشته از بزهکاران و مجرمان است، ریشه در کم کاری و برخی محدودیت های کار رسانه ها داردو تا ظرفیت های انتقاد پذیری بالا نرود و تا حرفه روزنامه نگاری بخاطر ریشه یابی کاستی ها آسیب پذیر باشد، در، جز به همین پاشنه، نخواهد چرخید.