پایگاه خبری و تحلیلی سپیدار آنلاین

سپیدار آنلاین: آئين سنتي و کهن"وربرش"(بره برش) که در اعتقادات، آداب و سنن روستاييان کوه نشين ريشه دوانده است، هر سال در بخشي از روستاهای بخش آسارا که پيوندي ناگسستني با دام و مرتع و دامداري دارند در اواسط تابستان برپا مي شود.
بخشدار آسارا با حضور در این آئین سنتی دامداران روستاي کوهستاني مورود که همنشين طبيعت و مرتع در اين آئين ماندگار يد طولايي داشته و با حضور در دامن طبيعت آن را پاس مي دارند ضمن تقدیر از این قشر زحمتکش با اشاره به شعار امسال به عنوان ' تولید ملی، حمایت از كار و سرمایه ایرانی' اظهار داشت: رهبر معظم انقلاب اسلامی هرساله با توجه به شرایط خاص موجود در كشور، شعاری را به عنوان شعار سال مطرح می نمایند كه این اقدام ارزشمند نقش مهمی را در پیشبرد اهداف كوتاه مدت و بلند مدت كشور ایفا می كند.
محسن محمدی تصریح کرد: با توجه به اینكه شغل بیشتر مردم روستاهای این بخش دامداری و كشاورزی است ، حمایت از این قشر جامعه در تولید مواد پروتئینی و دیگر نیازهای روزانه جامعه بسیار موثر است و قادر خواهیم بود از واردات بی رویه بسیاری نیازها به كشور جلوگیری نماییم. وربرش ، جشنواره يي است از جشن برکت و شکرگذاري در دامان طبيعت ! طبيعتي که با آن عجين و مانوس گشته و جلوه گاهي است با شکوه از هم زيستي با طبيعت !همانند آخرين روز نوروز ! روز گلگشتي است براي دامداران و خانواده هايشان که ساعات مفرح و شادي را در دشت و دمن که به آن تعلق خاطر دارند به نظاره غروب آفتاب دل انگيز کوهستان بنشينند و طبيعتي که خزان را انتظار مي کشد! با پايان يافتن کار سخت و مشقت آور دامداري و نزديک شدن به پاييز و کوچ آرام گرما و آغاز سرما؛ دامداران اين مناطق دامها را پس از ماه ها حضورمتناوب و شبانه روزي درمراتع از چوپانان مي ستانند ، و از اين به بعد خود نگهداري از دامهايشان را به عهده مي گيرند . اين مراسم بدون آنکه تشريفات خاصي را در بر داشته باشد، در يک نقطه از قبل تعيين شده کنار رودخانه و چشمه برپا مي شود و در روز موعود زن و مرد ، پير و جوان همه در يک نقطه گرد هم مي آمده و در اين همايش پر شکوه شرکت مي جويند. يک روز قبل ، هر يک از دامداران دامهاي خود را به طرف رودخانه گسيل داشته تا ضمن آنکه گرد و غبار از تن گوسفندان شسته مي شود،چيدن پشم نيز به سهولت انجام گيرد .دامداران با چيدن سنگ در مسير رود،حوضچه يي کوچک ساخته و دام هايشان را در آن برده و با گرفتن دست و پاي آنان در اين حوضچه دام هايشان را مي شويند تا زلالي آب و جريان رود تن گوسفندان را از غبار، پاک نمايد . فردا، پس از طلوع آفتاب ، اهل خانه به طرف ميعادگاه رفته و ضمن برافروختن آتش و تهيه و تدارک غذا ، در آوردگاه وربرش؛ پشمان رنگين چسبيده به پوستين گوسفندان براي بافتن و تافتن چيده مي شود . گوسفندان که روز قبل شسته و رُفته شده بودند يکي يکي دست و پا بسته تسليم خواست مردان کارکشته و متبحر مي شوند که با "دارت" - وسيله يي شبيه قيچي - اما کمي بزرگتر، پشم را از تن شان بدرآورده و براي اينکه با گوسفندان عريان شده ديگران مخلوط نشوند ، به نشاني ، رنگي نيز بر تنشان مي زنند ! دامداران از رهگذر فروش پشم ها ضمن کسب در آمد ، صنايعي چون جوراب– شولا – نمد و ... مي بافتند که اين مصنوعات دسباف، دست رنج مردان و زنان شايسته روستايي اي بود که به مرور زمان با کهولت سن به بوته فراموشي سپرده شد و ديگر جاي آن در خانه هاي روستاييان خالي مانده است. شایان ذکر است در این مراسم سنتی اعضای شورای اسلامی بخش و حاج آقا میرغیاثی روحانی روستا نیز حضور داشتند . در پایان حاج آقا میرغیاثی ضمن بیان تبیین جایگاه دامداران و کار ارزشمند این قشر که پیروی از شغل انبیاء الهی می باشد مختصری درخصوص رعایت مسائل شرعی ( خمس ، زکات ، ذبح و ... ) سخنانی بیان نمود .