صفحه اصلي > گزارش > فرزندآوری، بازگشت به آینده
فرزندآوری، بازگشت به آیندهامروز, 08:57. نويسنده: monshi |
 در سال‌های اخیر، صحبت از «فرزندآوری» گاهی با بار سنگین تبلیغاتی و سیاسی همراه بوده؛ اما در دل خانواده‌ها، هنوز صدایی آرام و واقعی وجود دارد که می‌گوید:شاید زمان آن رسیده که با نگاه تازه‌ای به بچه‌دار شدن فکر کنیم؛ نه به‌عنوان وظیفه، بلکه به‌عنوان عشق، امید و آینده. در این گزارش، سراغ چند خانواده جوان رفتیم که تصمیم به فرزندآوری گرفته‌اند، و همچنین با یک کارشناس حوزه خانواده گفت‌وگو کردیم تا بدانیم چطور می‌توان جامعه را به سوی انتخابی آگاهانه، مسئولانه و شیرین تشویق کرد: داشتن فرزند. فرزند ما، ادامه زندگی ماست نسترن و علی، زوج جوان ۳۴ و ۳۶ ساله، با دو فرزند خردسال علی می‌گوید: تا چند سال پیش می‌گفتیم فقط یک بچه کافیه. ولی وقتی دیدیم فرزند اولمون چقدر زندگی‌مون رو عوض کرد، تصمیم گرفتیم بچه دوم رو هم بیاریم. الان خونه‌مون پر از صدا، خنده و زندگیه. سختی هست، ولی لذتش چند برابره. یلدا می‌گوید: بچه‌ها، فقط خرج و مسئولیت نیستند. حضورشون به ما هدف می‌دهد. باعث شدن ما به فکر آینده باشیم، سالم‌تر زندگی کنیم، و حتی بهتر کار کنیم. فرزند، انگیزه‌ست، نه مانع. شاید جامعه هنوز آماده نیست، اما ما آماده‌ایم راضیه، ۳۰ ساله، کارمند یک شرکت خصوصی و مادر یک نوزاد دختر: بله، هزینه بالاست، اجاره‌خانه سنگینه، حمایت هم کم داریم. ولی من نمی‌خواستم به خاطر ترس از شرایط، از حس مادری محروم بشم. با همسرم تصمیم گرفتیم از همین حالا برنامه‌ریزی کنیم برای فرزند دوم. نمی‌خواهیم دیر بشه. آینده برای اون‌هاست، ولی از ما شروع می‌شود. فرزندآوری اگر عاشقانه باشد، پایدار می‌ماند دکتر مهدی شریفی، مشاور خانواده و مدرس دانشگاه می‌گوید: نگاه جامعه به فرزندآوری باید تغییر کند. تا وقتی فقط از منظر جمعیتی و هشدار کاهش نرخ زاد و ولد به آن نگاه کنیم، مردم انگیزه نمی‌گیرند.وی تصریح کرد: ما باید به خانواده‌ها یادآوری کنیم که بچه‌دار شدن، پیوندی‌ست میان عشق، معنا، و آینده.فرزند، هم عامل رشد شخصی پدر و مادر است، هم نیروی امید برای جامعه. وی با اشاره به تحقیقات بین‌المللی می‌گوید:در کشورهای موفق، سیاست‌های تشویقی شامل مرخصی بیشتر، حمایت مالی، امکانات آموزشی و فرهنگی واقعی‌ست. اما مهم‌تر از آن، احساس ارزش اجتماعی برای والدین است. اگر مادری حس کند که تحسین می‌شود نه سرزنش، قطعاً با میل قلبی به فرزندآوری فکر خواهد کرد. نگاهی نو به یک واژه قدیمی سال‌هاست از شعار «فرزند کمتر، زندگی بهتر» فاصله گرفته‌ایم. امروز، جوانان تحصیل‌کرده با درک درست از مسئولیت، مدیریت اقتصادی و آینده‌نگری، در حال بازتعریف «فرزندآوری» هستند: نه زاد و ولد بی‌برنامه، نه زندگی بدون نسل؛ بلکه داشتن فرزندانی خواسته، آگاهانه، و پرورش‌یافته. کاهش فرزندآوری، بحران مراقبت از سالمندان را رقم می‌زند دکتر معصومه رجبی نائینی متخصص بهداشت باروری و رئیس گروه سلامت و خانواده و جمعیت دانشگاه علوم پزشکی استان البرز با اشاره به اثرات بیماری‌های مزمن بر باروری اظهار کرد: مشکلاتی مانند اختلالات تیروئید، کبد و سایر بیماری‌های داخلی که با تغییرات هورمونی همراه هستند، می‌توانند منشأ مشکلات جدی در باروری افراد شوند و زمینه‌ساز بروز بیماری‌های جدید باشند. رجبی نائینی با انتقاد از سبک زندگی فعلی افزود: بالا رفتن سن ازدواج و به‌تبع آن، افزایش سن بارداری، موجب کاهش فرزندآوری و شکل‌گیری خانواده‌های کوچک‌تر شده است. این روند در ظاهر شاید امروز مهم به‌نظر نرسد، اما در سال‌های آینده با افزایش جمعیت سالمند، کشور با بحران مراقبت از سالمندان مواجه خواهد شد؛ جمعیتی که حتی اگر از نظر مالی تأمین باشند، ممکن است پرستار یا مراقب نداشته باشند.وی با تأکید بر لزوم آموزش عمومی درباره سلامت باروری گفت: تغییر نگرش جامعه نسبت به باروری باید از مسیر آموزش آغاز شود. مردم باید بدانند که سلامت باروری فقط مسئله‌ای مربوط به بارداری نیست، بلکه از دوران تشکیل انسان تا سالمندی، بر سلامت عمومی فرد تأثیرگذار است.رئیس گروه سلامت خانواده دانشگاه علوم پزشکی البرز خاطرنشان کرد: برنامه‌های سلامت باروری بخشی جدانشدنی از سلامت عمومی افراد است و باید آن را به‌عنوان یکی از ارکان توسعه پایدار و آینده‌نگری جمعیتی کشور مورد توجه قرار داد. بازگشت |